روابط روسيه و اسرائيل در پرتو نقش منطقه‌اي ايران

با روي كار آمدن پوتين در سال 2000 م. و اتخاذ سياست موازنه‌سازي ميان بازيگران بين‌المللي، سياست خارجي روسيه در قبال كشورهاي خاورميانه تغيير كرد. در همين راستا روابط روسيه با اسرائيل نيز دچار تحول و چرخش قابل توجهي شد. اين دو با اتخاذ سياست عمل‌گرايانه مبتني بر منفعت، پس از چهل سال، تلاش نموده‌اند سطح و عمق روابط خود را نسبت به گذشته توسعه دهند. اين نوشتار تلاش دارد با نگاه واقع‌گرايانه و با روش كتابخانه‌اي به اين پرسش پاسخ دهد كه «روابط روسيه و اسرائيل در دوران رياست جمهوري پوتين چگونه تغيير كرده است و تأثير ايران بر اين روابط چگونه بوده است؟» فرضيۀ پژوهش اين‌گونه بوده است كه روسيه و اسرائيل با تغيير سياست و تحت تأثير شرايط بين‌الملل روابط گسترده‌‌اي را در ابعاد مختلف تجربه مي‌كنند. بررسي روابط روسيه و اسرائيل نشان مي‌دهد روابط اين دو ضعيف، اما رو به افزايش است. روابط تجاري محدود به تجارت مواد اوليه است و تجارت كالاهاي مبتني بر تكنولوژي به دليل الگوي سياست خارجي اسرائيل به صورت محدودي انجام مي‌شود. روابط نظامي نيز به دليل وابستگي شديد صنايع نظامي اسرائيل به آمريكا ضعيف‌ترين رابطۀ بين اسرائيل و روسيه است. با وجود موضوعات مهم استراتژيك همچون مسئلۀ ايران و خاورميانه، و روابط استراتژيك اسرائيل و آمريكا كه مانع گسترش روابط آنها مي‌شود، طرفين در جهت تقويت روابط تلاش مي‌كنند.