نقش دانشگاه و صنعت در اكوسيستم نوآوري در راستاي تحقق نوآوري پايداري در كشور

تحقيق حاضر با هدف بررسي نقش دانشگاه وصنعت دراكوسيستم نوآوري درراستاي تحقق نوآوري پايدار انجام شد. روش پژوهش، آميخته بود. در بخش كيفي، جامعه آماري شامل كليه متخصصان حوزه هاي دانشگاه و صنعت بودند. نمونه آماري برابر20 نفر به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب گرديد. در بخش كمي، جامعه آماري شامل مديران مياني و اجرايي حوزه دانشگاه و صنعت بودند كه در تهران بودند. در اين بخش، از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي استفاده گرديد كه بدين ترتيب تعداد 205 نفر با اين روش انتخاب شدند. داده‌ها با روش مصاحبه نيمه ساختار يافته و پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري شد. براي تحليل داده‌هاي كيفي از روش تحليل مضمون و براي تحليل داده‌هاي كمي از روش حداقل مربعات جزئي استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه نقش هاي دانشگاه و صنعت شامل شش نقش آموزش، پژوهش، خدمات اجتماعي، كمك به توسعه فناوري، كمك به توسعه نوآوري، كمك به توسعه كار آفريني است كه هريك كار كردهاي مربوط به خود را دارند. بر اساس يافته‌ هاي تحقيق حاضر، نقش هاي دانشگاه، صنعت، بر اساس شاخص نيكويي برازش از برازش بالايي برخوردار بود. در اين الگو هر دو نهاد دانشگاه و صنعت، تاثير معناداري در اكوسيستم داشتند. نهاد صنعت با بار عاملي بيشتر در جايگاه اول اهميت نقش آن در ايجاد اكوسيستم و نهاد دانشگاه با بار عاملي كمتر در مرتبه بعدي قرار دارد. معيار قدرت پيش ‌بيني مدل حاكي از آن بود كه متغيرهاي برون ‌زا يعني نقش هاي دانشگاه و صنعت از قدرت پيش بيني كنند گي بالايي براي پيش بيني ايجاد اكوسيستم (ارتباط) دانشگاه، صنعت برخوردارند.