اثربخشي بسته توانمندسازي روان‌شناختي و رفتاردرماني ديالكتيك بر افسردگي زنان نابارور در مرحله قبل از درمانIVF (لقاح آزمايشگاهي): يك كارآزمايي باليني تصادفي شده

زمينه و هدف: ناباروري به عنوان يكي از بحران هاي پيچيده زندگي، پيامدهاي روان شناختي بسياري را به دنبال دارد كه به صورت مستقيم و يا غيرمستقيم بر نتايج درمان لقاح آزمايشگاهي (Invitro fertilization; IVF) تأثيرگذار مي باشند. اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي بسته توانمندسازي روان شناختي و رفتاردرماني ديالكتيك بر افسردگي زنان نابارور در مرحله قبل از IVF انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده در سال 1398 بر روي 45 نفر از زنان نابارور متقاضي درمان IVF، مراجعه كننده به مراكز ناباروري شهر اصفهان انجام شد. افراد به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه هاي آزمايش تحت 11 جلسه توانمندسازي روان شناختي و 8 جلسه رفتاردرماني ديالكتيك قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ گونه مداخله اي دريافت نكردند. براي سنجش از پرسش نامهDASS-21 (Depression, Anxiety, Stress Scale-21) در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پي گيري بر روي سه گروه استفاده شد. داده ها با استفاده از آناليز واريانس دوطرفه با اندازه گيري هاي مكرر تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج آناليز واريانس دوطرفه با اندازه گيري هاي مكرر نشان داد، تفاوت معني‌داري در ميانگين نمرات افسردگي گروه توانمندسازي روان شناختي با گروه كنترل وجود داشت (P 0.001). نتايج آزمون تعقيبي Bonferroni نشان داد كه بين رفتاردرماني ديالكتيك و توانمندسازي روان شناختي و بين رفتاردرماني ديالكتيك و گروه كنترل در افسردگي زنان نابارور در مرحله قبل از درمانIVF تفاوت معناداري مشاهده نشد (0.05 p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصل از پژوهش مبني بر اثربخشي توانمندسازي روان شناختي بر كاهش افسردگي زنان نابارور، استفاده از اين روش جهت كاهش افسردگي زنان نابارور توصيه مي گردد.