تأثير كربنات و كربنات‌زدائي بر راندمان رفع آلاينده سرب از كائولينيت كربنات‌دار در فرايند الكتروسينتيك با نگرش ويژه بر نتايج آزمايش پراش پرتو ايكس

روش الكتروسينتيك يكي از روش‌هاي رفع آلودگي از خاك‌هاي آلوده به فلز سنگين است. از سوي ديگر، حضور كربنات در خاك‌ها موجب كاهش راندمان روش الكتروسينتيك مي‌شود. هدف اين پژوهش، مطالعه تأثير ميزان كربنات و كربنات‌زدائي بر افزايش راندمان رفع آلاينده فلز سنگين سرب از كائولينيت كربنات دار در فرايند الكتروسينتيك مي‌باشد. در اين راستا نمونه‌ي رسي كائولينيت حاوي 4% كربنات طبيعي انتخاب و تحت فرايند كربنات‌زدائي قرار گرفته‌است. سپس به منظور مطالعه نگهداشت آلاينده سرب در نمونه‌هاي كائولينيت حاوي درصدهاي مختلف كربنات، آزمايش جذب بر روي نمونه‌هاي كائولينيت حاوي 4%، 2% و 0% كربنات كه با غلظت‌هاي مختلف آلاينده سرب آلوده شدند، انجام گرفت. همچنين نمونه‌هاي كائولينيت فوق با غلظت cmol/kgsoil 10 آلاينده سرب تحت فرايند رفع آلودگي به روش الكتروسينتيك قرار گرفتند. به منظور بررسي صحت نتايج رفع آلودگي و بررسي تغييرات ريزساختاري، در كليه مراحل، آزمايش جذب اتمي (AAS) و پراش پرتو ايكس (XRD) بر روي نمونه هاي مورد آزمايش شده انجام گرفت. بر اساس نتايج پژوهش حاضر، كاهش 4% كربنات منجر به تجمع آلاينده در قطعه نزديك به كاتد (قطعه پنجم) و افزايش 162 درصدي بازده فرايند الكتروسينتيك شده و به لحاظ ريزساختاري نيز كاهش 32 درصدي در شدت قله نظير كائولينيت مشاهده شده است. همچنين نتايج تحقيق حاضر نشان ميدهد كه سه عامل شامل مهاجرت آلاينده فلز سنگين به سمت قطب منفي (كاتد)، تغييرات pH و درصد رطوبت از عوامل اصلي در تعيين راندمان حذف آلاينده فلز سنگين از نمونه كائولينيت مورد مطالعه مي‌باشند.