تحليل ساختاري اثرات مولفه‌ها‌ي موثر بر فضاي تاب‌آور (مورد پژوهي: بازار تاريخي تبريز)

امروزه فضاهايي كه بدون در نظرگيري زمينه طراحي شده‌اند، در مواجهه با تحولات آسيب‌پذير بوده و كارايي خود را سريع از دست مي‌دهند. در اين ميان ويژگي‌هاي فضايي هرچند به تاب‌آوري كمك مي‌كند اما به ‌تنهايي كافي نبوده و همخواني فضا با زمينه بيشترين اهميت را دارد. لذا با هدف تحليل چگونگي اثرگذاري مولفه‌هاي زمينه‌ و قابليت‌هاي فضايي در تداوم حيات بازار تاريخي تبريز مطالعه حاضر به‌روش تحقيق تركيبي با ابزار گردآوري اطلاعات از طريق پرسشنامه، مشاهده و سندكاوي انجام گرفت. براساس نتايج تطبيقي داده‌هاي كميكيفي وضعيت تاب‌آوري بازار در حد مطلوبي قرار دارد و بين مولفه‌هاي زمينه‌اي و قابليت‌هاي فضايي با تاب‌آوري فضايي رابطه معني‌داري برقرار است كه بيشترين اثرگذاري زمينه‌گرايي بر تاب‌آوري با ميانجي‌گري قابليت‌هاي فضايي صورت گرفته، بنابراين اثر غيرمستيقم آن بيشتر مي‌باشد. زمينه زيست‌محيطي و فرهنگي و قابليت تطبيق‌پذيري و واكنش‌پذيري فضا داراي بيشترين تاثير و زمينه كالبدي و قابليت انعطاف‌پذيري داراي كمترين تاثير هستند. لذا فضاي زمينه‌گرا در طي زمان‌ از طريق حفظ انسجام و پيوستگي خود و به ‌واسطه ظرفيت مقابله آن در برابر اختلالات از طريق ارتقاي قابليت‌ها و راهبردها مي‌تواند با حفظ هويت تاب‌ بيآورد و به حيات كالبدي و عملكردي خود ادامه دهد