بزنگاه كرونا: وستفالياي نوين بين‌المللي

كرونا، همچون برخي واژگانِ يوناني، دوسرمعنا است؛ هم تاج و هم هاله. اكنون دنيا‌گير است و تاجِ جهان شده و همه‌چيز را در هالۀ خود فروبرده است. بيماريِ كوويد‌ـ‌19، جهان را بر آستانه‌ نهاده است؛ تا جايي‌كه، از دنياي پيشاكرونا/پساكرونا، به‌مثابه دو دنياي بسيارناهمانند سخن گفته مي‌شود. كرونا، موقعيتِ درمرزافتادۀ جهانِ كنوني را آشكار ساخته است؛ بدون آن‌كه، پيشاپيش بر سر آن اجماعي صورت گرفته باشد. كرونا، بزنگاه شده است؛ به‌معناي درهم‌فرورفتنِ دلهره‌آور زمان و مكانِ پر از رهزنان، بدون آن‌كه برنامه‌اي ازپيش، براي رويارويي با آنان چيده شده باشد. نشانه‌هاي جهانِ درحالِ‌تغيير، مدّت زماني پيش، كه از دهكدۀ جهاني سخن به‌ميان آمد، آشكار شده بود؛ اما، بر سرِ درون‌مايه‌ها و شيوه‌ها‌ي زيستِ جمعي در دنياي جهان‌گير/جهاني‌شده، پيماني بسته نشده بود. نگارنده، با پذيرشِ پيش‌انگارۀ (بنيان‌گرفتنِ زندگي جمعي انسان‌ها برپايۀ ديالكتيكِ تز/آنتي‌تز/سنتز) و با درنظرگرفتنِ رويكردِ تاريخ سياسي و با بهره‌گيري از روش تبيين تاريخ‌پايه كوشش كرده است‌ تا اين انگاره را مستدل سازد كه كرونا، چرخش‌گاهي است كه نيازمندي جامعۀ بشري را به يك قرارداد نوين اجتماعي، بايسته و هويدا نموده است. اگر در سال1648، مونسترِ ايالتِ وستفاليا، پايانِ نبرد بود و آغازِ توافق جمعي كشورها؛ اكنون، ووهانِ2019، آغازِ نبرد را نمايان كرده است تا بشرِ جهاني‌شده، در راهروِ توافقي دوباره براي قراردادي نوين، گام بردارد.