چشم‌انداز هزينه سلامت اقتصادي در بيماران مبتلا به ويروس كوويد19

يكي از معضلات در كشور ما در زمان شيوع يك بيماري، هزينه‌هاي سنگين سلامتي به‌خصوص در خانوارهاي با دهك پايين است. در دوره‌اي كه بر روي كاهش ارتباطات و فاصلهٔ فيزيكي تأكيد شده است، مشكل به‌كارگيري نيروي انساني بر اقتصاد تأثير گذاشته است. با شيوع كوويد19، افزايش بيكاري در جامعه از يك‌سو و افزايش هزينه‌هاي زندگي از سوي ديگر موجب مي‌شود كه دهك‌هاي پايين با مشكلات و تنگناهاي معيشتي روبه‌رو شوند. هدف اين مقاله بررسي هزينه سلامت اقتصادي در بيماران مبتلا به ويروس كوويد19‏ است. مطالعهٔ حاضر مقطعي است و نمونهٔ آماري 400 بيمار از ميان كليهٔ بيماران بستري در بيمارستان‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي ايران با استفاده از روش نمونه‌گيري دو مرحله‌اي تصادفي انتخاب شدند. جهت گردآوري داده‌ها از پرسشنامه و به‌منظور تحليل داده‌ها و انجام آزمون آمار x2 و از نرم افزار SPSS استفاده شده است. ‏ يافته‌ها نشان داد كه از ميان 12 متغير بررسي‌شده، 7 متغير ارتباط معناداري با ‏هزينه‌هاي سنگين ‏سلامت و پرداخت از جيب نشان دادند. اين هفت متغير عبارت‌اند‌از: ‏جنسيت سرپرست‌خانوار، سكونت در شهر، بيماري ساير ‏اعضاي خانوار، مالكيت مسكن، ‏سطح درآمد، پوشش بيمه‌اي مكمل و تعداد اعضاي خانوار. به‌نظر‌مي‌رسد عدم توجه دقيق مسؤولين و سياست‌گذاران نظام سلامت كشور در طراحي سازوكارهاي مناسب سلامت، با توجه به مقتضيات كشور يعني شرايط اقتصادي، اجتماعي، جمعيت شناختي و در نهايت الگوها‌ي اپيدميولوژي بيماري كوويد19، از مهمترين علل ناكارآمدي نظام خدمات سلامت كشور در حمايت از بيماران است.