شاخص هاي بارداري و عوامل تعيين كننده آن در جمعيت زنان كشور ايران

مقدمه: بارداري از عوامل تاثيرگذار بر سلامتي زنان بوده و پايش شاخص‌هاي بارداري از مسئوليت‌هاي سياستگذاران نظام سلامت است. مواد و روش كار: مطالعه از نوع مقطعي بوده و زنان متاهل سنين باروري ايران بررسي شدند. داده ها توسط پرسشنامه جمع‌آوري شده و با نرم‌افزار SPSS18 تحليل شدند. يافته ها: 10547 زن وارد مطالعه شدند. ميانگين «تولد زنده » به ازاي هر زن 1/96 بوده كه با افزايش «سن زنان» و «سن همسران زنان» افزايش يافته و با افزايش «سن هنگام ازدواج زنان» ، سن هنگام ازدواج زنان»سن هنگام تولد اولين فرزند سن هنگام ازدواج زنان و «تحصيلات زنان» كاهش داشت. «تولد زنده» در افراد كم‌درآمدتر و همچنين در مناطق روستايي بيشتر بود. فراواني مرده‌زايي 4/8 درصد بوده كه با افزايش «سن زنان» و «سن همسران زنان» افزايش يافته و با افزايش «سن هنگام ازدواج زنان» ، «سن هنگام تولد اولين فرزند» و «تحصيلات زنان » كاهش داشت. مرده‌زايي با «شغل زنان» ، «شغل همسران زنان» و «مذهب» ارتباط نداشته ولي در افراد كم‌درآمدتر و همچنين در مناطق روستايي بيشتر بود. فراواني سقط جنين 18/2 درصد بوده كه با افزايش «سن زنان» ، «سن «همسران زنان» و «سن هنگام تولد اولين فرزند » افزايش يافته و با افزايش «سن هنگام ازدواج زنان» و «تحصيلات زنان» كاهش داشت. سقط جنين با «شغل همسران زنان» ، «مذهب» و «مناطق شهري/روستايي» ارتباط نداشت. سقط جنين در افراد كم‌درآمد، بيشتر بود. فراواني سزارين 42/1 درصد بوده كه با افزايش «سن زنان» ، «سن همسران زنان» ، «سن هنگام ازدواج زنان» ، «سن هنگام تولد اولين فرزند» و «تحصيلات زنان» افزايش داشت. سزارين با «شغل همسران زنان» ارتباط نداشته ولي با كاهش »درآمد « كاهش يافته و در مناطق شهري بيشتر از مناطق روستايي بود. نتيجه گيري: بررسي روند شاخص هاي بارداري مي‌تواند در شناسايي مشكلات، برنامه‌ريزي براي خدمات و تخصيص بهينه منابع، نقش موثري داشته باشد و اميد است نتايج مطالعه حاضر تكميل‌كننده اطلاعات مورد نياز سياستگذاران نظام سلامت باشد.