بررسي تاثير مداخلات انجام شده بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور: يك مطالعه مروري نظام مند

مقدمه: تالاسمي شايعترين بيماري ژنتيكي است و با توجه به پيشرفت هاي صورت گرفته در زمينه درمان اين افراد و تاثير روي ابعاد مختلف زندگي مي تواند كيفيت زندگي مبتلايان را تحت تاثير قرار دهد. اين مطالعه مروري نظامند با هدف بررسي تاثير مداخلات انجام شده بر روي كيفيت زندگي بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور انجام شد. مواد و روش كار: مطالعه حاضر با جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتي: Magiran , SID, ISC , IranMedex Pubmed, Google scholar, Web of Science, ProQuest, ، Cochraneبا استفاده از كليد واژه هاي تالاسمي ماژور، كيفيت زندگي، بتاتالاسمي، تحقيقات باليني، كارآزمايي هاي تصادفي باليني و معادل هاي لاتين آنها بر اساس Mesh در بازه زماني تيرماه1389 تا تيرماه 1399 انجام شد. جستجو و استخراج مقالات توسط دو محقق به صورت مستقل انجام شد. تمام مقالاتي كه واجد معيارهاي ورود به مطالعه بودند مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها: از بين 370 مطالعه واجد شرايط ورود به مطالعه در نهايت 16 مقاله (5 مقاله فارسي و 11 مقاله لاتين) مورد بررسي قرار گرفتند، كه در پنج دسته مداخلات روانشناختي (5 مقاله)، مداخلات آموزش ارتقاي سلامت (5 مقاله)، مداخلات مراقبتي (3 مقاله)، مداخلات توانمندسازي (2مقاله) و فعاليت بدني (1مقاله) قرار گرفتند. بيشتر مطالعات تاثير گذاري مداخلات آموزشي در زمينه ارتقاي كيفيت زندگي بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور را تاييد كردند. نتيجه گيري: انجام مداخلات آموزشي در راستاي ارتقاي كيفيت زندگي بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور مي تواند تاثير مثبت داشته باشد و سبب ارتقاي سطح كيفيت زندگي اين افراد گردد.