نقش سُغديان در گسترش آيين بودا در جنوب چين

هدف از اين پژوهش بررسي نقش راهبان بودايي سغدي‌تبار در گسترش و پراكندن آيين ‌بودا در جنوب چين است. سغديان به سبب چيرگي‌شان به زبان چيني و هندي، و از سوي ديگر همچون بازرگاناني كه فقط انتقال ‌دهندگان كالا نبودند، بلكه ناقلان كيش‌هايي چون مانويت، زرتشتي، مسيحيت و آيين بودا نيز به شمار مي‌رفتند، نقش مهمي در ترويج آيين بودا داشتند. اين پژوهش بر پايه بن‌مايه‌هاي (منابع) موجود، مانند شرح حال راهبان سغدي، سنگ‌نوشته‌هاي مقبره‌ها و دست‌نوشته‌هاي سغدي بودايي در تورفان و دون‌هوانگ، نشان مي‌دهد كه اينان در نقش پيام‌رسانان ديني چگونه آيين بودا را در جنوب چين در درازناي سده‌هاي هفتم تا دهم ميلادي گسترش دادند.