واكاوي ادله شافعي درباره حجيت سنت

يكي از مباحث مهم در عرصه ادله استنباط احكام در بين انديشمندان اسلامي، حجيت سنت پيامبر و پذيرفتن يا نپذيرفتن اخبار آحاد است كه در گذر زمان موافقان و مخالفان آنها دلايلي مطرح كرده‌اند. شافعي يكي از طرفداران حجيت سنت و اخبار آحاد در ميان دانشمندان هم‌عصر خويش است كه با اقامه استدلال‌هايي در تأليفاتش از جايگاه سنت دفاع كرده است. او با دلايلي از متون ديني و ادله عقلي، حجيت سنت را به صورت عام و حجيت خبر واحد را به صورت خاص بيان مي‌كند و مي‌گويد علاوه بر دلالت نصوص قرآني بر حجيت سنت و بيان مجمل قرآن و تخصيص عموم آيات آن، در سنت احكامي سواي آنچه در قرآن آمده، وجود دارد كه سنت زائد گفته مي‌شود. اين ديدگاه شافعي با ديدگاه برخي از انديشمندان، از جمله شاطبي، به‌ظاهر همسويي ندارد. اين مقاله استدلال مخالفان حجيت سنت و خبر آحاد در عصر شافعي و روزگار كنوني را مي‌كاود. سپس ديدگاه شافعي را با توجه به ادله وي و با استناد به مفاد آيات و احاديث صحيح، درباره حجيت سنت بيان مي‌كند و با استناد به متون ديني و تاريخي و با توجه به عملكرد صحابه، حجيت خبر واحد را با شروطي كه وي مي‌گويد بررسي مي‌كند.