پيشران و بازدارنده‌هاي تجاري سازي فناوري : نمونه موردي جهاددانشگاهي

زمينه و هدف: با توجه به اهميت روزافزون تجاري‌سازي فناوري، شناخت پيشران‌ها و بازدارنده‌هاي آن در سازمان‌هاي داراي تجربه تجاري‌سازي فناوري نقشي اساسي در تكميل چرخه پژوهش به بازار و رفع مشكلات كشور خواهد داشت. بر اين اساس، اين مقاله به شناسايي پيشران‌ها و بازدارنده‌هاي تجاري‌سازي فناوري در جهاد دانشگاهي مي‌پردازد. روش‌شناسي: اين پژوهش، از منظر هدف در دسته تحقيقات توسعه‌اي است و در آن براي افزايش كارآمدي دانش تخصصي از استراتژي تحقيق كيفي به صورت مطالعه موردي استفاده شده است. پس از بررسي گسترده ادبيات موضوع، از طريق نمونه‌گيري گلوله برفي، تعداد 27 مصاحبه عميق با پديدآورندگان فناوري (داراي نقش مؤثر در تجاري‌سازي فناوري) در جهاد دانشگاهي و خبرگان موضوعي انجام شد. در اين پژوهش براي تحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه‌ها از روش تحليل مضمون استفاده شده است. يافته‌ها: در اين پژوهش تعداد 290 كد در دو گروه اصلي پيشران و بازدارنده تجاري‌سازي فناوري شناسايي شدند. اين كدها در 5 مضمون پيشران و تسهيل كننده شامل سرمايه انساني كارآفرين و نوآور، سرمايه سازماني، سرمايه اجتماعي، مناسبات نهادي و كشش بازار براي محصول فناورانه و 6 مضمون بازدارنده شامل فقدان زيرساخت‌هاي تجاري‌سازي، تنگناهاي حقوقي و قانوني، فرهنگ خريد خارجي در سازمان‌ها، عدم شناخت بازار، معضلات تأمين مالي و ضعف آينده‌نگري در جهاد دانشگاهي دسته‌بندي شدند. نتيجه‌گيري: اين پژوهش با پيشنهادهايي براي تشويق پيشران‌ها و تضعيف بازدارنده‌ها، تجاري‌سازي فناوري در مراكز تحقيقاتي را تقويت مي‌كند.