تحليل و ارزيابي اثر سبك رهبري فراگير در بروز رفتارهاي نوآورانه كاركنان با نقش ميانجي سلامت روانشناختي

زمينه و هدف: سبك رهبري فراگير با تشويق اعضاي گروه موجب طرح ايده‌ها و نظرات كاركنان مي‌شود و با مشاركت دادن آنان در بحث‌ها و تصميم‌گيري‌هاي سازماني سبب تحقق ايده‌ها در محيط كاري مي‌شود. پژوهش حاضر باهدف تحليل و ارزيابي اثر سبك رهبري فراگير در بروز رفتارهاي نوآورانه كاركنان با نقش ميانجي سلامت روان‌شناختي انجام شد. روش‌شناسي: اين مطالعه از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ روش و ماهيت جزء تحقيقات توصيفي پيمايشي است. براي سنجش متغيرها از پرسشنامه استاندارد استفاده شد كه روايي آن به روش محتوايي و پايايي آن با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ بررسي و تأييد شد. جامعه آماري تحقيق شامل سازمان‌هاي دانش‌بنيان استان لرستان بود و طي آن با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس و با كمك فرمول كوكران تعداد 187 نفر از كاركنان و مديران آن‌ها به‌عنوان اعضاي نمونه انتخاب‌شدند. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزارهايAmos و SPSS تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج تحليل داده‌ها نشان داد كه سبك رهبري فراگير تأثير مثبت و معناداري در بروز رفتارهاي نوآورانه كاركنان و سلامت روان‌شناختي دارد. به‌علاوه تحليل مسير غيرمستقيم، نقش ميانجي سلامت روان‌شناختي در تأثير سبك رهبري فراگير بر بروز رفتارهاي نوآورانه كاركنان را تأييد كرد. نتيجه‌گيري: براساس يافته‌ها مي‌توان اذعان داشت كه سبك رهبري فراگير با تسهيم وظايف و مسئوليت‌ها در بين اعضاي گروه موجب بازيابي نيروي جواني كاركنان از طريق افزايش احترام و مشاركت در مسائل سازمان شده و شرايط را براي بيان و اجراي ايده‌هاي نو مهيا مي‌كند.