تفسير آيه تبيان و جداناپذيري قرآن و عترت‌ ع

يكي از مسائل مورد توجه انديشمندان مسلمان به خصوص مفسران قرآن، موضوع كفايت يا عدم كفايت به سعادت رساندن هر يك از قرآن و اهل بيت‌ ع به ‌تنهايي و نيز نقش آن دو نسبت به يكديگر است. مقاله حاضر بر پايه تفسير آيه تبيان به دنبال پاسخ قرآني به موضوع فوق به روش گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي و جمع‌آوري اسنادي در آيات، روايات و كتب تفسيري و تحليل اطلاعات به‌صورت مفهومي، گزاره‌اي و سيستمي است. هدف تحقيق فراهم‌سازي زمينه تقريب هر چه بيشتر بين مذاهب اسلامي بر پايه آيات قرآن و روايات پيامبراكرم| است. يافته تحقيق اين است كه آيه تبيان نيز همانند حديث ثقلين دلالت دارد بر اينكه قرآن كريم و عترت طاهرين ع در هدايت‌گري تام انسان‌ها به سرمنزل كمال، نيازمند يكديگر و مكمل هم هستند و براي نيل به كمال مطلوب بايد به هر دو تمسك كرد.