مقايسه نارسايي هيجاني، خودآگاهي شناختي و اشتياق به مدرسه در دانش‌آموزان با و بدون اختلال يادگيري خاص

هدف از اين مطالعه مقايسه نارسايي هيجاني، خودآگاهي شناختي و اشتياق به مدرسه در دانش‌آموزان با و بدون اختلال يادگيري خاص بود. اين پژوهش علّي – مقايسه‌اي از نوع مقطعي – مقايسه‌اي است. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان با ناتواني هاي يادگيري خاص و دانشآموزان بدون ناتواني هاي يادگيري خاص پايه چهارم و پنجم ابتدايي شهرستان اردبيل است. نمونه آماري شامل 60 نفر ازدانش آموزان پايه هاي چهارم و پنجم بود كه با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه آلكسي تايمي تورنتو، پرسشنامه خودآگاهي ولز و پرسشنامه اشتياق به مدرسه استفاده شد. نتايج تحليل واريانس چند متغيري (MANOVA) نشان داد كه بين دانش آموزان با و بدون ناتواني هاي يادگيري خاص در نارسايي هيجاني و خودآگاهي شناختي و اشتياق به مدرسه تفاوت معناداري وجود دارد. يافتـه هـاي پـژوهش حاضر حاكي از مـشكلات دانش‌آموزان ناتوان يادگيري خاص در توانايي هاي هيجاني است. دانش‌آموزان بدون ناتواني هاي يادگيري خاص داراي خودآگاهي شناختي بالاتري هستند. همچنين ميانگين نمرات دانش آموزان با ناتواني يادگيري خاص در اشتياق به مدرسه به طور معناداري پايين تر از گروه عادي است. براساس نتايج، پيشنهاد مـي شـود كـه جهـت بهبـود نارسايي هيجاني، خودآگاهي شناختي و اشتياق به مدرسه در كودكـان داراي ناتوانـي هـاي يـادگيري خاص، بـه راهبردهاي روان شناختي توجه شود.