ارزيابي تأثير كاربرد طراحي پژوهي بر فرايند كارگاه‌هاي طراحي معماري (مطالعه موردي: دانشجويان طرح يك معماري، مقطع كارشناسي ارشد)

طراحي پژوهي، رويكردي ضروري براي طراحي معماري در حال و آينده است. اين مقاله به رابطه بين پژوهش و فرآيند طراحي معماري مي‌پردازد. هدف از اين تحقيق، استفاده از پژوهش به‌صورت كاربردي و بهينه‌سازي فرايند آموزش است. بدين منظور مدلي براي استفاده از طراحي پژوهي در كارگاه هاي طراحي معماري ارائه شد. آزمون كاربست اين مدل با استفاده از يك طرح تحقيق شبه آزمايشي پيش آزمون_پس آزمون با گروه گواه انجام شد نمونه‌هاي اين تحقيق، 48 نفر از دانشجويان طرح يك معماري مقطع كارشناسي ارشد بود كه در دو نيم سال مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند؛ با آزمون اين مدل در كارگاه هاي معماري، اين راهكار به نتايج عملي پيوند داده شد. نمرات ارزيابي دانشجويان به روش آزمون تحليل واريانس يك طرفه، تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌هاي اين تحقيق نشان دهنده تأثير مثبت پژوهش بر بالا رفتن كيفيت طراحي و توسعه دانش است. تحليل ارزيابي داده هاي تحقيق، نشان‌دهنده برتري مطالعات تركيبي در طبقه بندي پژوهش بود.