واكاوي اثر درآمدهاي ناشي از توليد انرژي بر شاخص توسعه انساني در ايران

بدون عنوان

توسعه انـساني به عنوان هدف نهائي فعاليـت هاي بشري و از جمله اهداف فرآيند توسـعه مي باشد كه نشانگر رفاه اجتماعي مي باشد . توسعه انساني بر حسب تعريف عبارت اســت از افزايـش دامنه انتخاب افراد به طوري كه منجر به دستيابي به زندگي مثمرتر ، سالم تر و طولا ني تر شود. هم چنين انرژي به عنوان يكي از نهاده‌هاي مهم توليد جايگاه ويژه‌اي در توسعه اقتصادي هر كشور دارد. كشور ما نيز به لحاظ برخورداري از منابع انرژي و نيروي انساني، از غني ترين كشورهاي جهان است. بنابراين منطقي است كه از اين مزيت در جهت توسعه اقتصادي، حداكثر بهره برداري لازم صورت گيرد. بنابراين باتوجه به اهميت موضوع در اين پژوهش اثر درآمدهاي ناشي از توليد انرژي بر روي شاخص توسعه انساني كشور مورد بررسي گرفته است و در اين راستا از داده هاي سري زماني سال هاي 1393 - 1358 و روش خودرگرسيوني برداري استفاده مي گردد. الگــوي برآوردي تحقيق شش متغير بيكاري ، شاخص توسعه انساني ، توليد ناخالص داخلي ، سرمايه گذاري كل ، متغير موهومي جنگ و درآمد انرژي وارد مدل شدند و از دو معيار تابع عكس العمل و تجزيه واريانس استفاده مي گردد. بعد از انجام آزمون هاي مانايي ، هم جمعي وعليت گرنجر، با استفاده از برآورد مدل خود رگرسيوني برداري نهايتا نتايج به دست آمده بيانگر اين است كه، درآمد ناشي از انرژي تاثير مثبت بر روي شاخص توسعه انساني دارد و همچنين توليد ناخالص داخلي تأثير مثبت ، بيكاري و دوران جنگ تأثير منفي بر روي شاخص توسعه انساني دارند .

not abstract