اثر سه روش تجويز باكترين دوگانه استرپتوكوكوزيس/ لاكتوكوكوزيس بر ايمني اختصاصي و بيان ژن‌هاي IL-6 و IgM در ماهي قزل‌آلاي رنگين‌كمان

Effect of three administration routes of streptococosis/lactococosis Bacterin on specific immunity and expression of IgM and IL-6 genes in rainbow trout

در اين مطالعه اثر تجويز واكسن (باكترين) دو گانه استرپتوكوكوزيس/لاكتوكوكوزيس به سه روش خوراكي، تزريقي و غوطه‌وري در ماهي قزل‌آلاي رنگين‌كمان بر بيان دو ژن مرتبط با ايمني (IL-6 و IgM) ارزيابي شد. به اين منظور 600 قطعه ماهي (1/2±14 گرم) به چهار تيمار، هر تيمار در سه تكرار به صورت زير تقسيم شدند: تيمار تجويز خوراكي حاوي CFU/g108 از باكترين دوگانه (Streptococcus iniae و Lactococcus garvieae)، تيمار تزريقي (تزريق داخل صفاقي باكترين دوگانه به مقدار CFU/mL109)، تيمار غوطه‌وري (حمام دو دقيقه‌اي در سوسپانسيون باكترين دوگانه به مقدار CFU/mL109) و تيمار شاهد بدون تجويز باكترين. ماهي­ها به مدت دو ماه در شرايط مشابه تغذيه و نگهداري شدند. در روزهاي صفر، 20، 40 و 60 عيار پادتن سرمي به روش الايزا، و ميزان بيان دو ژن ايمني IL-6 و IgM در كليه قدامي ماهي­ها با استفاده از تكنيك كمي با روش qRT-PCR ارزيابي شد. سپس تيمارها در روز 60 آزمايش با هر دو باكتري به طور جداگانه مواجهه داده شدند و تلفات بين تيمارها مقايسه شد. نتايج نشان داد كه تلفات بعد از مواجهه تيمار باكترين تزريقي در مورد S. iniae و L. garvieae به ترتيب 10±20 و 77/5±67/26، در روش خوراكي 10±30/56 و 10±70/57 و در غوطه‌وري 63/7±50 و 63/5±33/43 بود. عيار پادتن در برابر هر دو باكترين در تيمار تزريقي به طور معني‌داري نسبت به تيمارهاي ديگر افزايش داشت (05/0p <). ميزان بيان هر دو ژن در تيمارهاي واكسينه شده به طور معني‌داري نسبت به تيمار شاهد افزايش نشان داد (05/0p <) و بيشترين بيان مربوط به تيمار تزريقي بود. به طور كلي مي‌توان نتيجه گرفت كه ميزان محافظت، عيار پادتن و ميزان بيان هر دو ژن ايمني در تيمار باكترين تزريقي از روش‌هاي ديگر بالاتر بود، ولي با توجه به ارجحيت­هاي روش غوطه‌وري و خوراكي نسبت به روش تزريقي، انجام پژوهش‌هاي بيشتر در بهبود كارايي اين روش‌ها توصيه مي‌شود. كليدواژه‌ها

In this study the effect of streptococosis/lactococosis bacterin administrated via oral, bath and intraperitoneal routes on the expression of two immune related genes (IgM and IL-6) was investigated. 600 fish (14±2.1g) were randomly divided into 4 groups in triplicates. Group 1 was vaccinated via oral route using 108CFU bacterial cell (Streptococcus iniae and Lactococcus garvieae) in each gram of food. Group 2 was injected with 0.1mL of 109CFU/mL bacterin. Group 3 was vaccinated via immersion route for 2 minutes in 109CFU/mL. Group 4 was none immunized group without vaccination. Fish were reared for two months in a similar situation. At days of 0, 20, 40 and 60, antibody titer against both bacteria was performed by ELISA method and expression of IL-6 and IgM genes were evaluated through qRT-PCR method. Then fishes were exposed to S. iniae and L. garvieae separately at the end of the experiment and the rate of mortality was compared among the groups. The result showed that the rate of mortality in exposed fish to S. iniae in injection, oral, immersion and unvaccinated routs were 20±10, 56.3±10, 50±5.67 and 90±3.67 whereas in exposed fish to L. garvieae were 26.67±5.77, 57.7±10, 43.33±5.67 and 90± 4.63 respectively. The antibody titer in the vaccine injection group was increased compared to control (p < 0.05). Expression of IL-6 and IgM in vaccinated groups was significantly increased compared to the control group (p < 0.05) with the highest rate in the injection group. It can be concluded that although injection route causes the best protection, antibody titer and expression of immune genes, oral and immersion routes could also induce relative protection and immunogenicity in rainbow trout and each route possesses some priority over other routes then further research on efficacy improvement of each route can be recommended.