پديد آورندگان :
ترك زاده، جعفر دانشگاه شيراز - بخش مديريت و برنامه ريزي آموزشي , پارسه، وارث دانشگاه شيراز , مرزوقي، رحمت اله دانشگاه شيراز - بخش مديريت و برنامه ريزي آموزشي , محمدي، مهدي دانشگاه شيراز - بخش مديريت و برنامه ريزي آموزشي
كليدواژه :
پاسخگويي به محيط , برنامه درسي , آموزش عالي , تحليل مضمون
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف تدوين چارچوب مفهومي برنامه درسي پاسخگو به محيط در آموزش عالي، با استفاده از ديدگاه متخصصان و صاحب نظران مجرّب و مرتبط با موضوع به روش تحقيق مطالعه موردي كيفي پرداخته است. مشاركت كنندگان اين پژوهش كيفي شامل يازده نفر از متخصصان و صاحب نظران برنامهريزي درسي مي باشد. كه انتخاب مشاركت كنندگان با استفاده از رويكرد هدفمند و با روش انتخاب صاحب نظران كليدي و استفاده از معيار اشباع نظري و گردآوري اطلاعات با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته، انجام گرديد. اطلاعات حاصل با استفاده از روش تحليل مضمون و تشكيل شبكه مضامين تحليل گرديد و بر آن مبنا به احصاي مضامين فراگير، سازمان دهنده و پايه اي مربوط به چارچوب پاسخگويي برنامه درسي در آموزش عالي پرداخته شده كه اعتبار يافته ها با استفاده از مجموعه اي از روش هاي اعتبارپذيري، اتكاپذيري ، تأييدپذيري و انتقال پذيري، روش همسو سازي و كنترل تأييد و تأمين گرديد. در نتيجه اين پژوهش يك چارچوب پاسخگويي به محيط در برنامه درسي آموزش عالي مشتمل بر 18 عنصر برنامه درسي با 111 مؤلفه و ويژگي مربوطه تدوين گرديد. عناصر مذكور عبارتند از: منطق برنامه درسي، منابع تعيين و تدوين اهداف، نيازسن جي، راهبرد اولويت بندي، مفهوم آموزش، مفهوم يادگيري، نقش مربّي، نقش متربّي، محيط هاي يادگيري، مكان آموزش و يادگيري، زمان آموزش و يادگيري، محتوا و منابع آموزش و يادگيري، ارزشيابي آموزش و يادگيري، اعتبار بخشي برنامه درسي، نظام برنامه ريزي درسي، مديريت و نظارت بر اجراي برنامه درسي، اقتضاء انديشي و اولويت بندي، آسيب شناسي موانع اجراي برنامه درسي، ارزشيابي برنامه و اصلاح، بازنگري و تغيير برنامه درسي.
چكيده لاتين :
Curriculum responsiveness is a new concept that can be re-created and utilized using existing scientific support that has been developed further in the fields of system and social-organizational science. Due to the of lack of necessary researches in this regard and vacuum of conceptual framework, and in order to comprehensively study the responsiveness of the curriculum, the present study aims to develop a conceptual framework of a responsive environment curriculum in higher education, qualitative case studies have been conducted by using the view of qualified and relevant experts. Potential participations were selected by using target approach, the method of selecting key experts, theoretical saturation criterion, and collecting information using semi-structured interviews. The data were analyzed using the method of thematic analysis and the formation of the themes network. Based on this, a comprehensive, organizing and basic themes of the framework of curriculum responsiveness in higher education was considered. The validity of the findings was determined and affirmed by using a collection of methods as credibility, dependability, conformability, transferability, triangulation and control. As a result of this study, As a result of this study, a framework of environmental responsiveness was developed in the curriculum of higher education consisting 18 elements with 111 components and related characteristics. The elements include: logic of curriculum, the sources of determining and compiling goals, Needs assessment, prioritization strategy, education concept, learning concept, role of a teacher, role of a student, learning environments, teaching- learning places, teaching- learning time, teaching – learning contents and resources, teaching – learning evaluation, curriculum validation, curriculum system, managing and controlling on curriculum performance, Deliberation and prioritization, Pathology Barriers of curriculum implementation, evaluation, correction, revision and change of the curriculum.
