بررسي فاكتورهاي موثر در ميزان توليد CO2 در واحدهاي صنعتي استان اصفهان با كاربرد آناليز خط مرزي

سابقه و هدف: با آغاز عصر صنعتي و رشد روزافزون توليد و مصرف، تغييرات بسياري در زندگي انسان ها رخ داده است. نياز به انرژي و تامين آن از سوخت هاي فسيلي مانند زغال سنگ، نفت و گاز طبيعي سبب نشر شديد گازهايي مانند كربن دي اكسيد (CO2) در جو شده است. مواد و روش ها: بمنظور بررسي فاكتورهاي تاثير گذار بر توليد دي اكسيد كربن در واحدهاي صنعتي پرسشنامه اي براساس مشخصات واحدهاي صنعتي از جمله محل نمونه برداري، سطح مقطع دودكش، درجه حرارت محيط، ميزان رطوبت نسبي، قطر نازل انتخابي، دماي گاز خروجي دودكش، سرعت گاز خروجي، دبي گاز خروجي، دبي گاز خروجي در شرايط استاندارد، حجم مكش شده، حجم مكش شده در شرايط استاندارد، وزن اوليه فيلتر، وزن ثانويه فيلتر، اختلاف وزن فيلتر، ميزان ذرات معلق خروجي دودكش خشك و ميزان ذرات معلق خروجي دودكش تر گرديد. زمان نمونه برداري اواسط هر فصل بوده است، كه به ترتيب 15 ارديبهشت، 15 مرداد، 15 آبان و 15 بهمن ماه است. نتايج و بحث: نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي دهد با افزايش سطح مقطع دودكش مقدار دي اكسيد كربن و هواي مازاد نيز افزايش يافته است. همچنين با افزايش ميزان رطوبت نسبي مقدار دي اكسيد كربن و هواي مازاد كاهش پيدا كرده كه بيانگر شرايط بهينه محيطي از نظر آلودگي مي باشد. در خروجي دودكش با كاهش قطر نازل انتخابي مقدار دي اكسيد كربن و هواي مازاد نيز كاهش يافت. با افزايش دماي گاز خروجي دودكش نيز كاهش مقدار دي اكسيد كربن و هواي مازاد ديده مي شود و نيز با افزايش سرعت گاز خروجي مقدار دي اكسيد كربن و هواي مازاد كاهش پيدا كرد. و در آخر با افزايش حجم مكش شده در شرايط استاندارد مقدار دي اكسيد كربن و هواي مازاد با هم افزايش پيدا كرد. نتيجه گيري: براساس نتايج اين مطالعه، آناليز خط مرزي يك روش مناسب براي تعيين اثرهاي فاكتورهاي موثر بر توليد دي اكسيد كربن و هواي مازاد است.