تعادل نامتقارن در بستر سازمان‌هاي مردم‌نهاد

در پژوهش حاضر پديده «سازمان‌هاي مردم‌نهاد» و بستر مربوط به آن در كشور تبيين شده است. در اين پژوهش از روش‌شناسي ظاهرشونده در «نظريه داده‌بنياد» استفاده شد و بر اساس اصل نمونه‌گيري نظري 20 مصاحبه با دست‌اندركاران آگاه در اين حوزه تا رسيدن به اشباع نظري صورت گرفت. در ادامه با كدگذاري داده‌ها و مقايسه مستمر در فرايند كدگذاري 980 كد، 12 مفهوم، و يك مقوله محوري به منزله مدل نهايي با عنوان «تعادل نامتقارن در بستر سازمان‌هاي مردم‌نهاد» پديد آمد. مدل حاصل تعادل نامتقارني را نشان مي‌دهد كه در آن عدم سلامت سمن‌ها و بسترشان بيش از سلامت آن‌هاست. به‌علاوه، نگاه امنيتي دولت به سمن‌ها چشمگير است. نتايج حاصل از يافته‌هاي پژوهش ضرورت ايجاد تغييراتي در جهت رشد سلامت اين پديده و بستر آن را تأييد مي‌كند.