ارتباط مديريت راهبردي منابع انساني با عملكرد شغلي: نقش ميانجيگري جوّ اخلاقي

هدف: موفقيت هر سازمان، بيش از آنكه وابسته به منابع فيزيكي باشد، منوط به سرمايه‌هاي انساني آن است. هدف از پژوهش بررسي رابطه مديريت راهبردي منابع انساني با عملكرد شغلي با نقش ميانجي جوّ اخلاقي بود. روش: روش تحقيق كاربردي، پيمايشي، و مقطعي بود كه در نمونه‏اي 175 نفري از كاركنان شركت پخش البرز (ستاد مركزي، غرب و شرق تهران) با نمونه‏گيري خوشه‌اي، طبق فرمول كوكران، صورت پذيرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه استاندارد بود. داده‌ها به وسيله مدل‌سازي معادلات ساختاري (SEM) با استفاده از نرم‌افزار Smart PLS تحليل شدند. يافته‌ها: تجزيه‌وتحليل داده‌ها نشان داد مديريت راهبردي منابع انساني با عملكرد شغلي با نقش ميانجي جوّ اخلاقي رابطه دارد. مديريت راهبردي منابع انساني با عملكرد شغلي و جوّ اخلاقي رابطه معنادار دارد. در نهايت، بين جوّ اخلاقي با عملكرد شغلي ارتباط وجود دارد. نتيجه:با توجه به نتايج، توصيه مي‌شود مديران بستر لازم براي نهادينه كردن اخلاق حرفه‌اي را فراهم كنند و با ايجاد جوّ اخلاقي مطلوب ميران عملكرد شغلي كاركنان را بهبود بخشند. با تقويت مديريت منابع انساني و ارزيابي كاركنان در مقام سرمايه‌هاي انساني مي‌توان به ارتقاي عملكرد شغلي كمك كرد و از مزاياي حاصل از جوّ اخلاقي در سازمان بهره برد. نتايج اين پژوهش براي برنامه‌ريزي جهت توانمندسازي، به‌سازي، و آموزش منابع انساني و تصميم‌سازان مديريت منابع انساني در شركت‌هاي كوچك و متوسط و برنامه‌ريزي راهبردي و كلان ملي در جهت توانمندسازي شركت‌هاي خدماتي راهگشاست.