بررسي كارايي مدل شاخص پايداري دامنه در شرايط مختلف هيدرولوژيكي (مطالعۀ موردي: حوزۀ سد بيدواز اسفراين)

لغزش يكي از عمده حركات توده اي است كه هر ساله موجب خسارات جاني و مالي فراوان در مناطق پر باران كوهستاني و لرزه خيز مي شود، از اين رو شناسايي مناطق مستعد خطر براي برنامه ريزي و مديريت جامع سرزمين امري ضروري مي‌باشد. لذا در اين پژوهش زمين‌لغزش‌هاي رخ‌داده در حوزۀ آبخيز سد بيدواز با مساحت 161 كيلومترمربع و داراي 125 نقطۀ لغزشي، با استفاده از مدل شاخص پايداري دامنه در شرايط مختلف هيدرولوژيكي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. بر روي دامنه‌هاي مورد نظر آزمايش دانه بندي خاك انجام و پارامترهاي مكانيك خاك اندازه گيري شد. سپس با استفاده از بسته‌هاي  Arc Gisو  Arc View و كاليبره كردن پارامترها در محيط SINMAP و تلفيق پارامترهاي مكانيك خاك و پارامترهاي هيدرولوژيك با نقشۀ رقومي ارتفاعي، مدل اجرا گرديد. سپس اعتبار سنجي مدل در دو شرايط هيدرولوژيك معمول كه اجراي مدل با بارش هايي با دورۀ بازگشت 10-2 سال و شرايط هيدرولوژيك حداكثر كه شامل اجراي مدل با بارش‌هايي با دورۀ بازگشت هاي 20-50 سال بود اعمال گرديد. نتايج نشان داد كه در شرايط هيدرولوژيك معمول، عملكرد مدل در شبيه سازي زمين‌لغزش ها متوسط است. درحالي‌كه با افزايش شرايط رطوبت هيدرولوژيك در محدودۀ موردمطالعه، عملكرد مدل افزايش چشم‌گيري داشته است و پيش بيني مدل توانست به ترتيب 21% و 26% در مراحل كاليبراسيون و اعتبار سنجي ارتقاء پيدا نمايد. بنابراين از مدل SINMAP در شرايط رطوبت هيدرولوژيك بالا مي‌توان براي انتخاب مسير راه‌هاي ارتباطي پرخطر با توجه به نقشۀ پهنه‌بندي خطر وقوع لغزش اقدام كرد.