ارزيابي تأثير عناصر اقليمي و عوامل انساني در بروز تصادفات جاده اي با استفاده از منطق فازي (نمونه موردي محور مشهد - قوچان)

تصادفات جاده‌اي از عوامل بسيار مهم مرگ و مير و صدمات شديد جاني و مالي بوده و آثار سنگين اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي آن ، جوامع بشري كشورهاي در حال توسعه و به‌ويژه ايران را به شدت مورد تهديد قرار داده‌است . عوامل جغرافيايي، يكي از مهم‌ترين عوامل بروز اين حوادث مرگبار مي‌باشند. از ميان عوامل جغرافيايي كه در بروز تصادفات جاده‌اي نقش دارند سهم پديده‌هاي اقليمي و ژئومورفولوژيكي قابل توجه است. هدف اين پژوهش مطالعه اثرات عوامل اقليمي و انساني بر بروز تصادفات جاده‌اي با استفاده از منطق فازي و سيستم اطلاعات جغرافيايي در محور مشهد-قوچان مي‌باشد. جهت بررسي محور مذكور نقشه‌هاي رقومي ،‌نقشه‌هاي زمين شناسي و كاربري اراضي به همراه آمار ايستگاه‌هاي هواشناسي منطقه در يك دوره‌ي 30 ساله و نيز آمار تصادفات جاده اي بررسي شده است. سپس با كلاسه‌بندي فراواني تصادفات محور مذكور در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) ، نقشه پهنه‌بندي خطر تصادفات جاده-اي با درجات زياد ، ‌متوسط ، كم و خيلي‌كم تهيه گرديد. نتيجه بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه نقش عوامل انساني در بروز تصادفات جاده‌اي بسيار زياد است. به‌طوري كه در بروز بيش از 90 درصد تصادفات، عامل انساني نقش اصلي را داشته‌است. هم‌چنين در بررسي خطرخيز بودن مسير با مدل فازي زباني، مشخص شد 5 تا 35 كيلومتر اوليه ورودي و خروجي شهرها پرخطر‌ترين مناطق در بروز تصادفات جاده‌اي مي‌باشند. كليدواژه‌ها