ارزيابي و تعيين اقليم آسايش گردشگري شهر شاهرود

عوامل و پارامتر هاي اقليمي در انتخاب مكان و زمان مناسب براي گردشگران به منظور گردشگري تاثير زيادي دارد. شرايط جوي نامناسب براي گردشگر، محدوديت هاي زيادي ايجاد مي كند. و باعث سلب آرامش و آسايش او مي شود. گردشگر بايد آگاهي داشته باشد كه براي بازديد از يك مكان خاص چه زمان هايي از نظر اقليمي مناسب و چه زمان هايي نامناسب است. اين پژوهش از نظر ماهيت كاربردي، از نظر گردآوري داده ها توصيفي – پيمايشي است. و هدف از اين پژوهش اين است كه بهترين و مطلوب ترين زمان براي گردشگر به ويژه گردشگر خارجي به شهر شاهرود، از نظر مناسب بودن شرايط آب و هوايي، شناسايي و معرفي شود (تعيين آسايش زيست اقليمي شهر شاهرود با روش TCI) و در آخر ترسيم نقشه هاي آسايش اقليمي شهر شاهرود با نرم افزار GIS انجام شده است. با استفاده از شاخص اقيم آسايش گردشگري (TCI)، زمان هاي مناسب و ايده آل، جهت حضورگردشگران به شاهرود، محاسبه شده است. اين شاخص شرايط آسايش اقليمي گردشگر را از رده غيرممكن تا ايده آل طبقه بندي مي كند. شاخص TCIاز هفت پارامتر اقلمي تشكيل شده است و با استفاده از نرم‌افزار ArcGIS داده ها ميان يابي و تعميم داده هاي نقطه اي به پهنه اي انجام شده است. داده هاي مورد استفاده پژوهش مربوط به ميانگين هفت پارامتر اقليمي در ايستگاه سينوپتيك و كليماتولوژي درون شهر شاهرود براي بازه زماني 10 سال ( 2005 – 2014)، بوده است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي دهد كه ماه هاي اكتبر، آوريل و مارچ در اين شهر بهترين شرايط را براي حضور گردشگر و ماه هاي دسامبر، جولاي و آگوست هم بدترين شرايط را براي حضور گردشگران دارند. كليدواژه‌ها