بررسي طرح‌واره‌هاي تصويري جانسون در آيات توصيف‌كننده دوزخ و بهشت در چارچوب معناشناسي شناختي

پژوهش حاضر به بررسي طرح‌واره‌هاي تصويري حجمي، حركتيو قدرتي مطرح شده توسط جانسون در ميان آيات توصيف كننده دوزخ و بهشت در قرآن كريم مي‌پردازد. پيكره ما سه سوره واقعه، انسان، الرحمن و همچنين تمامي آياتي است كه الفاظ جَنَّه، فردوس، روضه، عدن، دارالسلام، جهنّم، جحيم، نار، سقر و سعير در آنان  به ‌كار رفته است. روش تحقيق، توصيفي تحليلي است. در اين پژوهش به دنبال بررسي اين مسئله هستيم كه سه طرح‌واره مذكور، به چه ميزان در آيات مورد نظر به‌كار رفته است. همچنين از منظر زباني بررسي مي‌كنيم كه واحدهاي نمادين هريك از طرح‌واره‌ها در پيكره موردنظر كدامند. هدف پژوهش حاضر، نشان دادن نقش برجسته طرح‌واره‌هاي تصويري به عنوان ابزارهايي معناشناختي، در ملموس ساختن فضاهاي انتزاعي مانند دوزخ و بهشت در ذهن بندگان است. پس از تحليل داده‌ها، مشخص شد كه طرح‌واره حركتي با 38 مورد بيشترين ميزان و طرح‌واره قدرتي با 8 مورد كمترين تعداد را در پيكره مورد نظر دارا مي‌باشند و در اين ميان طرح‌واره حجمي 37 مورد را به خود اختصاص داده است.