روش تحقيق شبكه اي روش معيار در توليد علم

با توجه به مبناي هستي شناختي و معرفت شناختيِ «رئاليسم شبكه اي» كه پديده ها را داراي وجود استقلالي از فاعل شناسا و قابل كشف و داراي ابعاد، سطوح، لايه ها و زواياي مختلف هم در اصل وجودشان و هم در ظهور و بروزشان مي داند، روش موجّه براي كشف حداكثري از واقعيت ها چيست؟ فرضيه مؤلف در پاسخ به اين مسئله چنين است: «روش تحقيقِ شبكه اي كه مبتني بر گسترۀ شبكۀ هستي و معادلات حركت در اين شبكه است، روش موجه براي كشف حداكثري از واقعيت‌هاست». مقصود از «شبكه هستي» در اين فضا، نقشه روابط كل موجودات با يكديگر است و مقصود از «معادلات حركت در شبكه هستي» برايندگيري از كمّ و كيف روابط ميان پديده ها براي ايجاد يك تغيير است. در اين روش از سه ابزار هستي شناختي، به طورخاص استفاده مي شود: «علل اربع»، «مقولات عشر» و «مقومات سته حركت». اين سه ابزارِ راهبردي، مسئوليت تجزيه پديده ها به اجزا و روابطشان و سپس تركيب آنها براي دستيابي به اثر جديد را به عهده دارند. اين ابزارهاي فلسفي با قرائت حكمت متعاليه، در تمام پديده هاي فردي و جمعي، ذهني، روحي و رفتاري، مُلكي و ملكوتي، حقيقي و اعتباري بر اساس منشأ اعتبار يا انتزاعشان كارايي دارند و مي توانند وحدت را به كثرت تبديل كرده، سپس كثرات را به وحدت برسانند.