تاثير قيمت حمل‌ونقل جاده‌اي بر شاخص قيمت بخش‌هاي مختلف اقتصادي در ايران

حمل‌ونقل جاده اي از جمله بخش‌هاي مهم اقتصادي است كه خدمات آن به‌صورت واسطه‌اي و نهايي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. افزايش قيمت اين بخش علاوه بر تاثيري كه بر ابعاد سهيم در تصميمات سفر، از جمله انتخاب مقصد، زمان سفر، روش حمل‌ونقل و مديريت ترافيك مي‌گذارد، بر قيمت بخش‌هاي مختلف اقتصادي نيز تاثيرگذار است. تاكنون بررسي جامعي بر اثر افزايش قيمت حمل‌ونقل جاده‌اي (شامل حمل بار و مسافر) بر شاخص قيمت بخش‌هاي مختلف اقتصادي صورت نگرفته است. هدف اين تحقيق، پركردن اين شكاف تحقيقاتي است كه علاوه بر بررسي جايگاه حمل‌ونقل در بين بخش‌هاي اقتصادي در ايران به محاسبه اثرات كل، اثرات مستقيم و اثرات غيرمستقيم ناشي از افزايش 20 درصدي قيمت حمل‌ونقل جاده‌اي بر قيمت بخش‌هاي مختلف و بر تغييرات شاخص قيمت بخش‌هاي اقتصادي مي پردازد. روش مورد استفاده در اين تحقيق، تكنيك داده- ستانده است. كليه بخش‌هاي اقتصادي ايران در جدول داده ستانده سال 1390 كه شامل 99 بخش است، در اين تحقيق به 29 بخش اقتصادي ادغام شده است. نتايج مطالعه حاكي از آن است كه حمل‌ونقل جاده‌اي از نظر ارتباطات پيشين در جايگاه پنجم در بين 29 بخش اقتصادي قرار دارد. بيشترين تاثير افزايش 20 درصدي قيمت حمل‌ونقل جاده‌اي بر تغييرات شاخص قيمت بخش‌هاي صنايع غذايي با 47.75 درصد، بازرگاني و هتل‌داري با 44.26درصد، زراعت، باغ‌داري، خدمات كشاورزي، دام‌پروري و جنگل‌داري با 17.42درصد، فرآورده‌هاي نفتي، محصولات شيميايي، صنايع كاني غيرفلزي با 15.05 درصد و مسكن با 10.07درصد است.