آسيب‌پذيري شهر تربت حيدريه نسبت به شاخص هاي پايداري شهر با تاكيد بر نقش گسل درونه

شهرسازي با رويكرد توسعه پايدار ابزاري جهت كنترل و هدايت توسعه شهر و فعاليت ها و ارتقاي كيفيت هاي محيطي شهر به شمار مي رود. استفاده از رويكرد پايداري توسعه شهري فرصت هايي را براي خلق سيستم هاي جغرافياي كاربردي كه از طريق اين سيستم ها، مي توان فرآيندهاي طبيعي، محيط هاي شهري و فعاليت هاي انساني را با يكديگر ادغام نمود پديد مي آوردبررسي هاي اين مقاله توسعه شهر تربت حيدريه با تاكيد بر اثر گسل درونه نسبت به ميزان سهم آسيب پذيري شاخص هاي مختلف در ابعاد مختلف توسعه را نشان ميدهد روش تحقيق اين مقاله توصيفي – تحليلي بر پايه روش جمع اوري كتابخانه اي و تحليل بر اساس روش وزن دهي و انتخاب معيار با استفاده از تكنيك AHP است. دراين تحقيق 12 معيار براي انتخاب شاخص توسعه پايدار شهري تربت حيدريه با تاكيد بر نقش گسل درونه در ابعاد توسعه كالبدي ، ژئومرفولوژي و زيست محيطي در نظر گرفته شد و سپس به اين عوامل وزن داده شد نتايج حاصل از پژوهش نشان مي دهد كه در مجموع و با طيف هاي متفاوت، درصد قابل توجهي از مناطق و محلات مختلف شهر آسيب پذير مي باشند كه درخصوص كاهش خطرات احتمالي بايستي برنامه ريزي متناسب در اين محلات صورت پذيرد. كليدواژه‌ها