كارايي سامانه اطلاعات جغرافيايي درتهيه نقشه‌ فرسايش و ارائه روش‌هاي كنترل فرسايش

امروزه فرسايش خاك به عنوان خطري براي رفاه انسان و حيات او بشمار مي‌آيد درمناطقي كه فرسايش كنترل نمي شود خاكها به تدريج فرسايش يافته و حاصل خيزي خود را از دست ميدهند لذا بررسي موضوع فرسايش ضرورت مي‌يابد. با توجه به مطالعه انجام شده در حوزه آبخيز ماسوله، دو نوع از شدت فرسايش به نام هاي تيپ 3 يا فرسايش متوسط با مساحت 15/28 كيلومتر مربع، تيپ 4 يا فرسايش زياد با مساحت 79/13 كيلومترمربع، را دارا مي باشد. اشكال غالب فرسايشي در منطقه شامل فرسايش مكانيكي، سطحي، شياري، آبراهه اي و واريزه اي مي باشد. طبق اين مطالعه مقدار متوسط فرسايش بر اساس روش Mpsiac در اين حوزه 81/4 تن در هكتار در سال، نسبت تحويل رسوب(SDR) 3/74 و مقدار متوسط رسوب در اين حوزه 58/3 تن در هكتار در سال ميباشد كه بيانگر فرسايش و رسوبزائي متوسط در كل حوزه و زياد در بعضي زيرحوزه ها است. جهت كنترل فرسايش و كاهش رسوب توليدي اين حوزه برنامه هاي مختلفي شامل برگزاري دوره هاي آموزشي براي مردم در برخورد با طبيعت، اجراي برنامه هاي مديريتي( شامل اعمال سيستم هاي چرايي، تعادل دام و مرتع، توسعه و گياهان داروئي)، انجام عمليات بيولوژيك( شامل مرتعكاري به صورت بذركاري، بذرپاشي، كپه كاري و نهالكاري به صورت غيرمثمر) و اجراي عمليات مكانيكي( شامل احداث بندهاي سنگي ملاتي، گابيون، خشكه چين، و...) پيشنهاد گرديده است. كليدواژه‌ها