ارزيابي قابليت الگوريتم هاي طبقه بندي نظارت شده در تهيه نقشه پوشش گياهي ( مطالعه موردي: آبيك)

به منظور مديريت صحيح اكوسيستم‌هاي مرتعي و پوشش گياهي، بايد ارتباط بين اجزاي آنها را شناخت. يكي از اجزاي اصلي اين اكوسيستم‌ها پوشش گياهي و تركيب آن بوده كه تحت كنترل عوامل محيطي قرار دارد. به‌عبارت ديگر، الگوي توزيع پوشش گياهي بوسيله بسياري از عوامل محيطي تأثير مي‌پذيرد. .امروزه كسب وآگاهي در رابطه با پوشش گياهي و سلامت آن نقش مهمي در مديريت خاك و گياهان ايفا مي كند. همچنين در حال حاضر استفاده از نقشه هاي پوشش گياهي يكي از اركان مهم در توليد اطلاعات جهت برنامه ريزي هاي منطقه اي است. لذا با استفاده از دانش سنجش از دور و بررسي دقيق عناصر ميتوان پي به شناخت پوشش گياهي و انواع آن و پراكندگي آن با استفاده از تصاوير ماهواره اي برد. لذا در تحقيق حاضر براي ارزيابي پوشش گياهي و پراكندگي آن براي منطقه آبيك از دو الگوريتم طبقه بندي نظارت شده شامل Maximum likehood و Spactral angel mapper استفاده شده است. صحت كلي براي الگوريتم MLC و SAM به ترتيب 91.86 و 68.85 و ضريب كاپا MLC و SAM به ترتيب 0.89 و 0.62 ارزيابي شده است. بنابراين الگوريتم MLC روش مناسب تري براي ارزيابي و تخمين پراكندگي پوشش گياهي منطقه آبيك شناخته شد و براين اساس الگوريتم MLC داراي صحت بالاتري نسبت به الگوريتم SAM است. ناگفته نماند كه همبستگي بين پوشش گياهي و عوامل محيطي يكي از مهمترين مسائل تأثيرگذار در شكل گيري ساختار جوامع گياهي و پراكنش آنها در هر ناحيه و منطقه اي مورد مطالعه اي مي باشد و به طبع شرايط خاص هر منطقه متفاوت است و بايد بررسي هاي دقيق براي شناخت پوشش گياهي و مديريت آن انجام پذيرد. كليدواژه‌ها