بررسي آسايش حرارتي و معماري متاثر از اقليم بر اساس شاخص ماهاني و گيوني شهرسمنان

معماري همساز با اقليم را مي توان نزديك ترين طراحي سازه با رويكرد اقتصاد مقاومتي دانست كه در آن ضمن آسايش و راحتي انسان با جايگزين كردن منابع پاك و طبيعي انرژي، محيطي سالم با درجه آسايشي بالا، صرفه جويي در مصرف انرژي و به دنبال آن كاهش وابستگي را پديدآورد. همچنين شناخت روشهاي طراحي اقليمي و به روز كردن آن مي تواند محيطي مطلوب و مناسب را در فضاي مسكوني به همراه داشته ومتناسب با شاخص هاي آسايش، راهكارهاي مناسب معماري را استخراج و آنرا به عنوان اصول طراحي اقليمي ارائه داد. در اين مقاله با استفاده از روش ماهاني و گيوني به تجزيه و تحليل اقليم آسايش شهر سمنان پرداخته شده است براي اين كار از آمار سازمان هواشناسي در يك دوره 18 ساله (از سال 2000 تا 2017) استفاده شد. هدف از اين مقاله بررسي شرايط اقليمي شهر سمنان با استفاده از شاخص هاي آسايش حرارتي ماهاني، و گيوني به تبع آن بررسي راهكارها و پيشنهادهاي مناسب در زمينه معماري و انرژي همساز با اقليم مي باشد . در صورت اجراي احكام معماري كه از معيارهاي تعيين آسايش حرارتي بدست آمده , مدت زمان استفاده از وسايل مكانيكي گرمايشي و سرمايشي در داخل ساختمان هاي شهر سمنان به ميزان قابل توجهي كاهش مي يابد و در راستاي حركت بسمت انرژي صفر در محيط شهري اقليم خشك و سردسمنان خواهد بود كليدواژه‌ها