عنوان مقاله :
آلودگي ميكروپلاستيك در رسوبات تالاب انزلي، جنوب غربي درياي خزر (استان گيلان)
عنوان به زبان ديگر :
(Microplastic pollutions in the Anzali Wetland sediments, Southwest Caspian Sea (Guilan Province, Iran
پديد آورندگان :
راستا، مجيد دانشگاه گيلان - دانشكده منابع طبيعي - گروه شيلات، صومعه سرا، ايران , ستاري، مسعود دانشگاه گيلان - دانشكده منابع طبيعي - گروه شيلات، صومعه سرا، ايران , شكرالله زاده طالشي، مجتبي دانشگاه مازندران - دانشكده علوم دزيايي و اقيانوسي - گروه شيمي دريا، بابلسر، ايران , ايمان پور نمين، جاويد دانشگاه گيلان - دانشكده منابع طبيعي - گروه شيلات، صومعه سرا، ايران
كليدواژه :
ميكروپلاستيك , تالاب انزلي , آلودگي , پليمر
چكيده فارسي :
وقوع و فراواني ميكروپلاستيكها (MPs) در رسوبات تالاب انزلي براي اولين بار در اين مطالعه بررسي شد. نمونهبرداري از رسوبات با استفاده از گرب ون وين در بهار 1397 انجام شد. ميكروپلاستيكها بعد از جداسازي از طريق محلول NaCl اشباع شده، با يك استريوميكروسكوپ شمارش شده و تجزيه و تحليل شدند. تعداد ميكروپلاستيكها در محدوده 282-14 قطعه در 100 گرم از رسوب خشك (2820-140 قطعه در يك كيلوگرم رسوب خشك) بود. ايستگاه 10 با تعداد 14/171±282 قطعه ميكروپلاستيك در 100 گرم رسوب خشك و ايستگاه 9 با تعداد 3±14 قطعه ميكروپلاستيك در 100 گرم رسوب خشك بترتيب داراي بيشترين و كمترين ميزان آلودگي بودند. اندازه تمامي ميكروپلاستيكها در محدوده 5-3/0 ميليمتر بود. ميكروپلاستيكها در اندازه 2-1 ميليمتر با 3/37 % داراي بيشترين فرواني بودند. شكل غالب ميكروپلاستيكها، رشتهاي بود. قطعات تكه پاره و غشايي نيز در نمونهها يافت شد. رنگهاي قرمز، سياه و آبي بترتيب با 1/34 % و 8/30 % و 4/26 % داراي بيشترين فراواني رنگ در بين نمونهها بودند. در مجموع، 5 پليمر پلياستايرن (PS)، پليپروپيلن (PP)، پلياستر (PES)، پلياتيلن (PE) و پلي اكريلونيتريل (PAN) شناسايي شد. اين تحقيق به عنوان اولين مطالعه، دادههاي اصلي مربوط به حضور ميكروپلاستيكها را در تالاب انزلي نشان ميدهد كه دسترسي زيستي آنها را براي موجودات آبزي به عنوان غذا و سپس انتقال احتمالي آنها را به انسان تعيين ميكند. نتايج بدست آمده اطلاعات مفيدي را براي تحقيقات بيشتر ارائه ميدهد
چكيده لاتين :
Occurrence and abundance of Microplastics (MPs) were studied in sediments of the Anzali
wetland for the first time in spring 2018. Sediment samplings were carried out using Van
Ween Grab. After density separation in saline solution, MPs were counted by a
stereomicroscope. The number of MPs was at the range of 14-282 items/100g dry sediment
(140-2820 items/kg dry sediment). Stations 10 and 9 with 282 ± 171.14 and 14 ± 3
items/100g dry sediment exhibited the highest and lowest contaminations, respectively. The
MPs gathered during the survey varied in size from 0.3 to 5 mm, and those with 1–2 mm in
size had the highest frequency (37.3%). The dominant shape of MPs was fiber; Followed by
fragments and films. Red, black, and blue were the most abundant colors by 34.1%, 30.8%
and 26.4%, respectively. In total, 5 microplastic polymers including polystyrene (PS),
polypropylene (PP), polyester (PEST), polyethylene (PE) and poly acrylonitrile (PAN) were
identified. This first work provides original data on the presence of MPs, determining their
bioavailability to organisms as seafood, and then possible transfer to human. The results
provide useful information for further studies
عنوان نشريه :
مجله علمي شيلات ايران