بررسي رابطه رهبري تحول آفرين و خلاقيت با يادگيري خودتنظيمي كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران

The study of the Relationship between Transformational Leadership and Creativity with Self-Regulated Learning among the Employees of Islamic Azad University, Science and Research Branch of Tehran

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه رهبري تحول آفرين و خلاقيت با يادگيري خودتنظيمي كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران بود. روش پژوهش: اين پژوهش از حيث هدف، يك پژوهش كاربردي با رويكرد كمي و از لحاظ رابطه بين متغيرها از نوع پژوهش هاي همبستگي محسوب مي شد. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران بود(801 N=). نمونه آماري به صورت تصادفي طبقه اي و با استفاده از جدول كرجسي مورگان از بين جامعه ي آماري انتخاب شد. ابزار اندازه گيري براي اين پژوهش شامل پرسشنامه رهبري تحول آفرين باس و آوليو(2000) و رهبري تحول آفرين برنارد بس (1965)، پرسشنامه خلاقيت تورنس (1952) و پرسشنامه راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي(MSLQ) پنتريج و دي گروت (1992) بود. روايي پرسشنامه با توجه به نظر اساتيد متخصص مورد تاييد قرار گرفت. پايايي پرسشنامه با استفاده از آلفاي كرونباخ در تمامي متغيرهاي پرسشنامه بيشتر از 8/0 بدست آمد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون با استفاده از نرم افزار spss انجام شد. يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد كه بين رهبري تحول آفرين و خلاقيت با يادگيري خودتنظيمي كاركنان رابطه معني داري وجود دارد. همچنين مقدار ضريب تعيين(468/or2 =) حاصل از مدل يابي معادلات ساختاري نشان داد كه 46 درصد از واريانس يادگيري خودتنظيمي بوسيله رهبري تحولي و خلاقيت تبيين مي شود. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي تحقيق مي توان به اين نتيجه رسيد كه با استفاده از سبك رهبري تحول آفرين و با بهره گيري از برنامه هاي آموزشي در دانشگاه مي توان نقش چشمگيري در ارتقاء خلاقيت كاركنان دانشگاه داشت و در نتيجه آن، جو مناسبي براي رسيدن به مقاصدآموزشي، علمي و فرهنگي در دانشگاه وجود آورد. كليدواژه‌ها

Purpose: The purpose of this study was to investigate the relationship between transformational leadership and creativity with self-regulatory learning of Islamic Azad University, Science and Research Branch of Tehran. Research Methodology: This study, as objective, was an applied research with quantitative approach. Also, due to the fact that the relationship between variables was studied, it was considered as a correlation research. The statistical population of this study was all employees of Islamic Azad University, Science and Research Branch of Tehran (N=801). The statistical sample was selected from the statistical community randomly and used to determine the sample size from Morgan's Krejcych table. Sample size includes 260 employees of Islamic Azad University, Science and Research Branch of Tehran. The instrument for this study was Personal Information Questionnaire, a questionnaire transformational leadership Bass and Avolio (2000) and transformational leadership Bernard Bass (1965), Torrance Creativity Questionnaire (1952) and Self-Regulation Learning Strategies Questionnaire (MSLQ), Pntryj and De Groot (1992). Validity of the questionnaire was confirmed by experts. The reliability of the questionnaire using Cronbach's alpha in all variables of the questionnaire was more than 0/8. Therefore, it can be said that the questionnaire has a good reliability. In this research, descriptive statistical methods were used to analyze the data and to test the research hypotheses, inferential statistics were used by Kolmogorof Smirnov test, Pearson correlation coefficient and regression with using SPSS software. Result: The results of the research showed that there was a significant relationship between transformational leadership, creativity and self-regulatory learning. Also, the coefficient of determination (r2 = 468) obtained from structural equation modeling shows that 46% of self-regulation learning variance was explained by transformational leadership and creativity. Discussion and conclusion: According to the findings of the research, it can be concluded that using the transformational leadership style and using educational programs at the university can play a significant role in promoting self-efficacy of the university staff and as a result it created a good atmosphere for academic, scientific and cultural purposes.