شبيه‌سازي بارش رواناب با استفاده از ابزار RRL (مطالعه موردي: ايستگاه رحيم آباد - دشت سيلاخور)

برآورد رواناب حاصل از بارش‌هاي جوي اهميت خاصي در مطالعات هيدرولوژي، مديريت حوزه‌هاي آبخيز و حفاظت آب‌وخاك دارد. جهت مديريت كارآمد حوضه‌ها نياز به بررسي كارايي مدل‌هاي هيدرولوژيكي بيش‌ازپيش مشهود است. بسته نرم‌افزاري RRL جهت شبيه‌سازي روابط بارش رواناب حوضه‌ها طراحي‌شده است و شامل پنج زير مدل مفهومي مي‌باشد. در اين پژوهش از مدل‌هاي مفهومي AWBM‌، SACRAMENTO، SIMHYD، SMAR و TANK براي حوزه آبخيز دشت سيلاخور (ايستگاه رحيم‌آباد) استفاده شد. از داده‌هاي روزانه بارش، تبخير و دبي در دوره آماري 1998 تا 2018 استفاده شد. براي تمام مدل‌هاي مفهومي از سال 1998 تا 2000 به‌عنوان دوره تعادل سنجي، از سال 2001 تا 2013 به‌عنوان واسنجي و از سال 2014 تا 2018 به‌عنوان دوره صحت‌سنجي انتخاب شد. در مدل SIMHYD ضريب ناش ساتكليف در روش بهينه‌ساز جست‌وجوي مستقيم در مرحله واسنجي و صحت‌سنجي به ترتيب 0.70 و 0.68 بدست آمد كه نشان‌دهنده توانايي نسبي اين مدل در شبيه‌سازي رواناب در بين ساير مدل‌ها است. در مدل TANK در مرحله واسنجي و صحت‌سنجي با استفاده از روش الگوريتم ژنتيك به ترتيب 0.47 و 0.44 به‌دست آمد كه كم‌ترين كارايي را بين مدل‌ها داشت. نتايج نشان داد كه در بين روش‌هاي مختلف بهينه‌سازي، روش بهينه‌ساز جست‌وجوي مستقيم نتايج بهتري را ارائه مي‌دهد.