شبيه‌سازي عددي جهت ارائه رابطه‌اي براي برداشت بهينه آب زيرزميني (مطالعه موردي: آبخوان دامنه)

هدف از اين پژوهش شناخت رفتار آبخوان دامنه نسبت به تنش‌هاي مختلف آبي و ارائه رابطه‌اي براي برداشت بهينه آب زيرزميني از اين آبخوان مي‌باشد. ابتدا از سامانه اطلاعات جغرافيايي براي پردازش داده‌هاي زمين‌شناسي، هيدرولوژيكي و هيدروژئولوژيكي و سپس كد MODFLOW2000 براي شبيه‌سازي جريان استفاده شده‌است. پس از شبيه‌سازي اوليه، پارامتر هدايت هيدروليكي در حالت پايدار (فروردين 1384) و در حالت ناپايدار (13831384) پارامتر هدايت هيدروليكي و ضريب آبدهي‌ويژه واسنجي گرديد. سپس براي يك دوره 18 ماهه، با داده‌هاي سال 9192 و براي پارامترهاي بهينه شده آزمون صحت‌سنجي انجام شد. براي پيش‌بيني نوسانات سطح آب زيرزميني و تاثير پمپاژ آب از آبخوان دامنه، دو سناريو مديريتي متفاوت براي يك بازه زماني 102 ماهه، تعريف شد. نتايج تحليل مدل عددي مبين اين است كه اگر با وضعيت فعلي از آبخوان بهره‌برداري شود افت شديد آب در آبخوان و خشك شدن تدريجي آبخوان در آينده ادامه پيدا خواهدكرد بطوري كه حداكثر افت در محدود چاه مشاهداتي 5 به ميزان 12.20 متر و حداقل مقدار افت در محدود چاه مشاهده‌اي 3 به ميزان 1.70 متر مي‌باشد. البته كاهش دبي پمپاژ باعث بهبود نسبي اين وضعيت مي‌شود. پس با توجه به اينكه آبخوان دامنه كاملاً توسعه يافته است، نمودار تغذيهپمپاژ استخراج گرديد. نتايج نشان مي‌دهد كه با استفاده از نمودار تغذيهپمپاژ مي‌توان سطح آب را با در نظر گرفتن مسائل اقتصادي و زيست‌محيطي در يك حد مشخصي كنترل كرد و محدوده‌هايي از آبخوان كه نزديك مرز آبخوان (مرز‌هاي تراوا) هستند تحت تاثير اين مرزها قرار گرفته و چاه‌هاي بهره‌برداري در اين محدوده كمترين اثر را روي افت سطح آب دارند.