بررسي عوامل مؤثر بر تمايل شهروندان به پذيرش شهر الكترونيك در سطوح كلان، ميانه و كوچك شهري. مطالعه موردي: شهرهاي اهواز، بهبهان و منصوريه در استان خوزستان

پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل مؤثر بر تمايل شهروندان به پذيرش شهر الكترونيك در سطوح مختلف شهري، با انتخاب شهرهاي اهواز، بهبهان و منصوريه به عنوان نماينده سطوح مختلف شهري، مسئله فوق را به صورت پيمايشي مورد مطالعه و بررسي قرار داده است. يافته‌ها حاكي از آن است كه بين سطوح شهري مورد بررسي، تفاوت معناداري در ارتباط با تمايل شهروندان به پذيرش شهر الكترونيك وجود دارد و در اين زمينه ميان آن‌ها الگوي سلسله‌مراتبي حاكم است. در زمينه عوامل زمينه‌ساز و مؤثر بر تمايل شهروندان به پذيرش شهر الكترونيك نيز عليرغم وجود برخي تشابهات در بعضي موارد، در بيشتر متغيرها تفاوت معناداري ميان سطوح شهري مورد بررسي وجود دارد. با توجه به نتايج به دست آمده، شهرهاي بزرگ به عنوان اولويت اول هدف‌گذاري جهت ايجاد شهر الكترونيك مناسب‌تر به نظر مي‌رسند و براي موفقيت بيشتر در اين‌گونه شهرها، برنامه‌ريزي به منظور تغيير نگرش شهروندان نسبت به امنيت و اعتماد به شهر الكترونيك بايد در درجه اول اهميت قرار گرفته و در اولويت‌هاي بعدي، ارتقاء ميزان آمادگي الكترونيكي و تغيير ذهنيت شهروندان نسبت به سودمندي استفاده از خدمات شهر الكترونيك مي‌تواند مدنظر قرار بگيرد. شهرهاي متوسط در اولويت دوم ايجاد شهر الكترونيكي قرار داشته و در اين‌گونه شهرها در درجه اول بايد تغيير نگرش و مثبت‌تر كردن ديدگاه شهروندان نسبت به سودمندي شهر الكترونيك مدنظر قرار گرفته و در درجات بعدي به افزايش آمادگي الكترونيكي شهروندان و ترويج و تبليغ هر چه بيشتر شهر الكترونيك و مفاهيم و مظاهر آن اهتمام ورزيد و آگاهي‌هاي مردم را در اين زمينه افزايش داد. شهرهاي كوچك در اولويت آخر ايجاد شهر الكترونيك قرار گرفته و در اين‌گونه شهرها اولويت با افزايش آگاهي و آشنايي شهروندان با مفاهيم و مظاهر شهر الكترونيك، بهبود ميزان آمادگي الكترونيكي شهروندان و مثبت‌تر كردن ذهنيت آن‌ها به مفيدي و سودمندي شهر الكترونيك مي‌باشد.