تحليل فضايي مكان‌يابي بهينه مراكز خدمات‌رساني روستايي با روش‌هاي تصميم‌گيري چند معيارۀ فازي. مطالعۀ موردي: بخش ساردوئيه-شهرستان جيرفت

از آنجايي‌كه يكي از مشكلات اساسي موجود بر سر راه توسعه روستايي، گسيختگي سازمان فضايي و فقدان سلسله مراتبي مناسب مبتني بر رابطه تعاملي ميان سكونتگاه‌ها است. در اين پژوهش سعي شده است تا با مكان‌يابي مراكز برتر به لحاظ خدمات‌رساني، يك انسجام و رابطه منطقي بين اين مراكز برقرار نمود. رويكرد حاكم بر اين پژوهش، توصيفي تحليلي است كه ماهيت آن مي تواند كاربردي باشد. با توجه به اهميت كاربردي شاخص‌هاي انساني و طبيعي در اين زمينه، براي دستيابي به الگوي بهينه در جهت تعيين مركزيت خدمات روستايي از دو روش Index overlay و fuzzy Overlay در قالب نرم افزار سيستم اطلاعات جغرافيايي استفاده‌شده است. نتايج به دست آمده از مدل Index overlay، نشان داد اكثر روستاها در وضعيت كاملاً مناسبي قرار دارند كه درمجموع 32 روستا در اين طيف قرار دارد و از اين تعداد، 19 روستا در دهستان ساردوئيه، 8 روستا در دهستان دلفارد و 5 روستا در دهستان گور واقع شده اند، اما نتايج به دست آمده با استفاده از روش Fuzzy overlay در محيط GIS با روش Index overlay، چندان همخواني ندارد، به طوري كه طيف وضعيت نامناسب، بيشترين آمار يعني 14 روستا را در خود جاي داده است كه ازاين‌بين 8 روستا در دهستان ساردوئيه و 7 روستا در دهستان گور واقع‌شده‌اند. با توجه به آنچه گفته شد، مي‌توان نتيجه گرفت تا زماني كه به روستاها به‌عنوان محل زيست و سكونت انسان ازيك‌طرف و مكان هاي توليدي از سوي ديگر توجه ويژه صورت نگيرد، روستاييان با مشكل مواجه خواهند شد. راه‌حل آن شناخت صحيح از مناطق هدف و درك نيازهاي مراكز روستايي با به كارگيري روش هاي دقيق و عملي است كه مي تواند گامي در جهت توسعۀ پايدار باشد.