فراز تابستانه بادهاي شرقي بر روي فلات ايران

در اين تحقيق با بررسي الگوهاي سينوپتيكي سطوح زيرين آتمسفر دوره گرم سال (خرداد-شهريور) جنوب‌غرب آسيا (2014-1996) و با استفاده از آزمون‌هاي تحليل عامل و خوشه‌بندي و هم‌چنين توابع ديناميكي همگرايي/واگرايي، چرخندگي و امگا؛ فرازي از بادهاي شرقي (فراز ايران) بر روي فلات ايران شناسايي گرديد كه خود بخشي از موج بادهاي شرقي ناشي از استقرار تراف مونسون هند در جنوب آسيا و گسترش زبانه‌اي از كم‌فشار گنگ به سرزمين‌هاي پست جنوب‌غرب آسيا است. شرايط ديناميكي آتمسفر در قسمت شرقي فراز ايران، هسته‌اي از واگرايي سطوح زيرين، امگاي مثبت و نزول هوا را فراهم و بصورت بادهاي شرقي بسوي غرب جريان مي‌يابد. همزمان شرايط ديناميكي قسمت غربي فراز ايران، هسته‌اي از همگرايي سطوح زيرين، امگاي منفي و صعود هوا فراهم مي‌كند كه جريان باد ياد شده به درون آن مي‌ريزد. سپس هواي صعود كرده در بخش غربي فراز ايران در سطوح مياني، هسته‌اي از واگرايي بالايي شكل مي‌دهد و به سمت غرب جريان مي‌يابد. با رسيدن اين باد بر روي نيمه شرقي فراز ايران، هسته‌اي از همگرايي سطوح بالايي ايجاد كرده و با نزول خود به درون هسته واگرايي سطوح زيرين شرق فراز ايران، چرخه خود را كامل مي‌كند (چرخه خراسان-خزر). در سطوح مياني نيز زبانه‌اي از پرفشار آزور بر منطقه حاكم است كه انحناي بخش شمالي آن پشته‌اي از بادهاي غربي (پشته ايران-آزور) در شمال ايران و درياي خزر ايجاد مي‌كند. شرايط ديناميكي غرب و شرق اين پشته سبب شكل‌گيري هسته‌هايي از امگاي منفي و مثبت مي‌شود كه اين نيز به نوبه خود سبب تقويت چرخه خراسان-خزر مي‌شود.