پيش بيني موفقيت تحصيلي دانش‌آموزان با اختلال نارسايي ‏توجه/بيش ‏فعالي براساس كاركردهاي خانواده و ذهن‌آگاهي، پذيرش و عمل مادران

مطالعه حاضر با هدف پيش بيني موفقيت تحصيلي دانش‌آموزان با اختلال نارسايي‏توجه/بيش‏فعالي براساس كاركردهاي خانواده و ذهن‌آگاهي، پذيرش و عمل مادران انجام پذيرفت. پژوهش حاضر از نوع كاربردي و توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش را كليه دانش‌آموزان با اختلال نارسايي‏توجه/بيش‏فعالي مراجعه كننده به مركز توانبخشي وصال شهرستان كرج و مادرانشان در سال 1398 تشكيل دادند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس و با استفاده از فرمول كوكران 300 نفر مورد بررسي قرار گرفتند.‌ به منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامه موفقيت تحصيلي ولز (2010)، سنجش عملكرد خانواده (1983)، پرسشنامه ذهن‌آگاهي بائر (2006)، پرسشنامه پذيرش و عمل باند و همكاران (۲۰11) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها‌ در قسمت آمار استنباطي از رگرسيون خطي چندگانه با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 23 استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه مهمترين پيش‌بيني‌كننده موفقيت تحصيلي به ترتيب كاركردهاي خانواده و ذهن‌آگاهي، پذيرش و عمل بود. مهمترين پيش‌بيني‌كننده موفقيت تحصيلي از مولفه‌هاي كاركردهاي خانواده به ترتيب نقش‌ها، كنترل رفتار و همراهي عاطفي بود و مهمترين پيش‌بيني‌كننده موفقيت تحصيلي از مولفه‌هاي ذهن آگاهي به ترتيب عدم قضاوت، عدم واكنش و توصيف بود. ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﺿﺮ مي‌تواند اﺷﺎرات ﻛﺎرﺑﺮدي ﺑﺮاي دﺳﺖ اﻧﺪرﻛﺎران اﻣﺮ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش و ﺧﺎﻧﻮاده‌ها ﺑﺎﺷﺪ.