مقايسه اثربخشي آموزش يادگيري مغزمحور و آموزش كاركردهاي اجرايي بر عملكرد فراحافظه كودكان مبتلا اختلالات يادگيري خاص

هدف از پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي آموزش يادگيري مغزمحور و آموزش كاركردهاي اجرايي بر عملكرد فراحافظه كودكان مبتلا اختلالات يادگيري خاص بود. روش پژوهش آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس‎آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه كودكان مبتلا به اختلالات يادگيري خاص مراجعه كننده به مراكز اختلال يادگيري شهر تهران در سال تحصيلي 1398-1397 بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده تعداد 45 از آنان در سه گروه آموزش يادگيري مغزمحور (15 نفر)، گروه كاركردهاي اجرايي (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه‌هاي آزمايش تحت آموزش يادگيري مغز محور(8 جلسه 60 دقيقه‌اي) آموزش كاركردهاي اجرايي (20 جلسه 60 دقيقه اي) قرار گرفتند؛ اما گروه كنترل هيچ‌گونه مداخله اي از آموزش يادگيري مغزمحور و كاركردهاي اجرايي دريافت نكردند. از پرسشنامه اختلالات يادگيري كلورادو توسط ويلكات، بوادا، ريدل، چابيلداس، دفريس و پنينگتون (2011) و فراحافظه اثني عشري، حسينچاري، جوكار، فولادچنگ و خرمايي (1397) به منظور گردآوري اطلاعات استفاده شد. تجزيه ‌و تحليل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجراي پرسشنامه ها از طريق نرم‎افزار SPSS نسخه 24 در دو بخش توصيفي و استنباطي (تحليل كوواريانس چندمتغيره و آزمون تعقيبي بن فروني) انجام پذيرفت. نتايج نشان داد كه هر دو مداخله آموزش يادگيري مغزمحور و كاركردهاي اجرايي به ‌كار رفته در اين پژوهش مي‌توانند عملكرد فراحافظه كودكان مبتلا به اختلالات يادگيري خاص را بهبود بخشند، اما آموزش يادگيري مغزمحور داراي تأثير بيشتري بر بهبود عملكرد فراحافظه كودكان مبتلا به اختلالات يادگيري خاص بود. بر اساس نتايج اين پژوهش، آموزش يادگيري مغزمحور و كاركردهاي اجرايي مداخلات مؤثري در بهبود عملكرد فراحافظه كودكان مبتلا اختلالات يادگيري خاص دارند اما تأثير يادگيري مغزمحور ببيشتر بود.