تدوين مدل ساختاري سازگاري اجتماعي براساس خودكارآمدي تحصيلي و عملكرد خانواده با ميانجي گري راهبردهاي فراشناختي

از آنجا كه زندگي به طور مداوم در حال تغيير است و انسان با چالش هاي تازه وزيادي روبه رو مي شود، بنابراين سازگاري با خود و محيط اطراف براي موجود زنده يك ضرورت مي باشد. هدف از اين تحقيق تدوين مدل ساختاري سازگاري اجتماعي بر اساس خودكارآمدي تحصيلي و عملكرد خانواده با ميانجگري راهبردهاي شناختي بود. روش پژوهش همبستگي از نوع تحقيقات توصيفي بود. جامعه آماري دانشجويان پرستاري (كارشناسي ارشد) دانشگاه علوم پزشكي كردستان بوده كه جمعاً 830 نفر مي باشد و براساس جدول مورگان و از طريق روش نمونه گيري تصادفي طبقه ي 220 نفر (110 نفر پسر، 110 نفر دختر) نمونه انتخاب شده است. نتايج به دست آمده، مناسب بوده مدل ساختاري سازگاري اجتماعي با عملكرد خانواده و خودكارآمدي تحصيلي با ميانجي گري راهبردهاي فراشناختي بر روي دانشجويان پرستاري را با داده هاي تجربي را نشان داد.تحليل ساختاري همچنين نشان داد كه دو متغير عملكرد خانواده و باورهاي خودكارآمدي به صورت مستقيم و غيرمستقيم از طريق فراشناخت دانشجويان بر روي سازگاري اجتماعي دانشجويان تأثير معناداري دارد و متغير فراشناخت نيز به صورت مستقيم بر روي سازگاري اجتماعي دانشجويان تأثير معناداري دارد. نظر به تأثيرگذاري عوامل محيطي كه خود هميشه در حال تغيير مداوم است، توجه به توانايي سازگاري با اين شرايط، بايسته است، در نتيجه توجه به علل تأثيرگذار بر سازگاري اجتماعي، ضروري است.