بررسي مقايسه اي راديواپسيته CEM، سه نوع MTA، گوتاپركا و عاج با استفاده از راديوگرافي ديجيتال

مقدمه: راديوگرافي، يك ابزار ارزشمند در درمان هاي اندودانتيك مي باشد و راديواپسيته يك خصوصيت مطلوب و مهم در مورد همه مواد به كار رفته در درمان ريشه است. راديواپسيته مناسب براي تمايز پركردگي كانال از ساختارهاي آناتوميك و بافت هاي مجاور ضروري است و بايد مستقل از ويژگي هايي مانند ضخامت ماده ي مورد استفاده و ميزان حلاليت آن در مايعات مختلف مانند بزاق باشد. اين مطالعه با هدف ارزيابي مقايسه اي راديواپسيته ي (Calcium Enriched Mixture) CEM، سه نوع MTA (Mineral Trioxide Aggregate)، گوتاپركا و عاج با استفاده از راديوگرافي ديجيتال انجام گرفت. مواد و روش ها:از هر يك از مواد مورد استفاده شامل Angelus MTA، MTA+ (MTA لهستاني)، Root MTA، CEM، عاجو گوتاپركا 5 نمونه به صورت ديسك هايي با قطر 10 ميليمتر و ضخامت 1 ميليمتر آماده شد. پس از ست شدن، با سيستم راديوگرافي داخل دهاني به همراه وج پلكاني آلومينيومي تصويربرداري انجام شد. راديواپسيته ي نمونه ها با استفاده از نرم افزار Image J 1.49v ارزيابي شد. براي ارزيابي داده ها، آزمون ANOVA و Tukey با سطح معني داري 0.05 استفاده شد. يافته ها:حداكثر راديواپسيته براي Root MTA و گوتاپركا، به ميزان حدود 4 ميليمتر آلومينيوم و حداقل آن برايعاج، به ميزان 0.7 ميليمتر آلومينيوم بود.انواع مختلف MTA از لحاظ ميانگين راديواپسيته تفاوت آماري معني داري با يكديگر و با گوتاپركا نداشتند. ميانگين راديواپسيته CEM به طور معني داري كمتر از انواع MTA و گوتاپركا بود. نتيجه گيري:Angelus MTA، MTA+ و  Root MTAاز استاندارد لازم براي راديواپسيته طبق استاندارد هاي بين المللي برخوردار هستند؛ در حالي كه CEM راديواپسيته اي كمتر از ميزان استاندارد سه ميليمتر آلومينيوم از خود نشان مي دهد.