بررسي تكنولوژي «سيستم هاي هوشمند» مبتني بر فلسفه پساپديدارشناسي دون آيدي

فهم بايسته سيستم هاي هوشمند و يا به عبارتي سيستم هاي مبتني بر تكنولوژي «هوش مصنوعي» نيازمند يك دستگاه و چارچوب فلسفي مناسب است. به باور نويسندگان اين مقاله پساپديدارشناسي دون آيدي اين چارچوب را فراهم مي‌كند. ما در اين مقاله برآنيم به اين پرسش پاسخ دهيم كه چرا دون آيدي براي تحليل سيستم‌هاي هوشمند مناسب است و چارچوب تحليلي وي چه امكاناتي خاصي را براي تحليل اين نوع سيستم ها فراروي ما مي نهد. در ادامه نشان داديم تحليل تكنولوژي در دو سطح خُرد و كلان ما را نه تنها از مواجهه خوش بينانه يا بدبينانه صرف و پيشين بر حذر مي‌دارد، بلكه مطالعات پسين بخش مهمي از اين تحليل خواهد بود؛ در حالي كه آموزۀ دترمينيسم تكنولوژيك را نيز بر نمي تابد و علاوه بر اين ويژگي هاي خاص سيستم هاي هوشمند همچون «خودكاربودن»، «استقلال نسبي از طراح»، «يادگيري از محيط»، «تكميل نظام قوانين پايه»، «درجه اي از تعين ناپذيري و پيش بيني ناپذيري»، «امكان تلفيق‌شدن و يكپارچه‌شدن اين سيستم ها با ديگر سيستم هاي هوشمند انساني يا غير انساني» در تعيّن نحوه «نسبت» آنها در سه‌گانه انسان ابزار جهان مي بايست مورد ملاحظه قرار گيرد. در پايان نشان داده شد كه چگونه تحليل در سطح خُرد در چهار محور (تجسد، هرمونتيكي، غيريت و زمينه) تكنولوژي‌هاي هوشمند را طبقه‌بندي كرده، راه هايي براي مواجهه با آنها پيش رويمان مي گشايد.