تاثير آبسيزيك اسيد، نيترات نقره و سفوتاكسيم بر روي پرآوري درون‌شيشه‌اي خيار و ارزيابي كلون‌هاي باززايي شده با نشانگر مولكولي AFLP

به منظور پرآوري درون‌شيشه‌اي خيار (Cucumis sativus L.) با روش اندام‌زائي، ريزنمونه‌هاي برگ‌بذري دو رقم بت‌آلفا و دستگردي استفاده شدند. در طي مراحل اندام‌زائي جهت ايجاد شاخساره، محيط‌هاي كشت MS حاوي 2 ميلي‌گرم در ليتر بنزيل‌آمينوپورين (BAP) بعلاوه 8 حالت تركيبي آبسيزيك اسيد (ABA) (0 و 1 ميلي‌گرم در ليتر)، نيترات نقره (0 و 5 ميلي‌گرم در ليتر) و سفوتاكسيم (0 و 200 ميلي‌گرم در ليتر) ارزيابي شدند. نتايج حاصل از اندام‌زائي بيانگر تاثير معني‌دار ABA بر روي افزايش درصد القاء شاخساره و تعداد شاخساره بود. نيترات نقره تنها در محيط‌هاي فاقدABA موجب افزايش معني‌دار درصد القاء شاخساره و تعداد شاخساره گرديد. همچنين اثر نامطلوب سفوتاكسيم مشاهده نشد و حتي در يك حالت افزايش تعداد شاخساره‌هاي القائي تحت تاثير سفوتاكسيم مشاهده گرديد. جهت ريشه‌زائي، شاخساره‌هاي جدا شده بر روي 5 محيط مختلف شامل يك محيط فاقد تنظيم‌كننده رشد و چهار محيط حاوي ايندول بوتيريك اسيد (IBA) (0.1 و 1 ميلي‌گرم در ليتر) يا نفتالن استيك اسيد (NAA) (0.1 و 1 ميلي‌گرم در ليتر) قرار گرفتند. بيشترين تعداد ريشه در هر شاخساره در ارقام بت‌آلفا (9.4) و دستگردي (8.6) در محيط حاوي 0.1 ميلي‌گرم در ليتر IBA مشاهده گرديد. جهت ارزيابي پايداري ژنتيكي در بين كلون‌هاي حاصل، 10 گياهچه باززائي شده از رقم بت‌آلفا به صورت تصادفي انتخاب و توسط نشانگر AFLP بررسي شدند. همچنين 10 گياهچه باززائي شده از هر دو رقم تحت بررسي سيتوژنتيكي قرار گرفتند. با استفاده از 9 تركيب آغازگري نشانگر AFLPدر مجموع 293 باند تكثير شدند كه همگي يك شكل و بدون تنوع سوماكلونال بودند. شمارش كروموزومي سلول‌هاي مريستمي ريشه بيانگر ثبات پلوئيدي در كلون‌هاي حاصل بود.