پاسخ‌هاي مورفوفيزيولوژيك، كمي و كيفي دو رقم توت‌فرنگي (Fragaria × ananassa Duch.) به تنش گرمايي در حضور قارچ ميكوريز آربوسكولار

تنش گرمايي يكي از مهمترين پديده‌هاي آب و هوايي مي باشد كه باعث آسيب مخرب به بسياري از محصولات كشاورزي از جمله توت‌فرنگي شده است. بدين منظور پژوهشي با 5 تيمار دمايي (شاهد(با 2 ± 23 درروز و 2 ± 16 درجه سلسيوس درشب)، 30، 35، 40 و 45 درجه سلسيوس) و دو سطح قارچ مايكوريز (با قارچ Funeliformis mosseae و بدون قارچ) و 2 رقم توت‌فرنگي (پاروس و كوئين اليزا) به‌صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با 4 تكرار در سال 1395 درگلخانه‌هاي دانشكده كشاورزي دانشگاه شيراز و مركز تحقيقات كشاورزي زرقان انجام شد. يافته هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه با افزايش دما تعداد گل در گل‌آذين، گل‌آذين در بوته، درصد تشكيل ميوه، وزن، طول، قطر، تعدادفندقه ميوه و همچنين عملكرد بوته در هر دو رقم كاهش يافت. حضور قارچ ميكوريز در گياهان پس از تيمار تنش دمايي باعث افزايش درصد كلنيزاسيون، وزن تر و خشك ريشه و اندام هوايي، سطح برگ، ميزان فسفر، تعداد گل و گل‌آذين در بوته، درصد تشكيل ميوه، اندازه ميوه، عملكرد، مواد جامد محلول و ويتامين C نسبت به گياهان بدون حضور قارچ ميكوريز شد. گياهان در حضور قارچ ميكوريز نسبت به گياهان بدون حضور قارچ ميكوريز تحمل بهتري به دماي بالا نشان دادند. كاهش برخي ويژگي‌هاي بررسي شده در رقم پاروس نسبت به رقم كوئين‌اليزا در دماي بالا كمتر بود كه تحمل بيشتر رقم پاروس به دماي بالا را نشان داد. اين پژوهش نشان داد كه استفاده از قارچ‌هاي ميكوريز باعث افزايش عملكرد كمي و كيفي توت‌فرنگي و بهبود تحمل به تنش گرمايي شد.