توليد و بازتوليد سلطه نمادين عليه زنان در دهدشت

اين مقاله با استفاده از رويكرد جامعه‌شناسي انتقادي به نحوه توليد سلطه نمادين عليه زنان در سطح تعاملات فردي، خانوادگي، اجتماعي و بازتوليد سلطه نمادين در سطح خانواده، ساختارها و نهادهاي اجتماعي مي‌پردازد كه زمينه ناتوانمندي زنان و جامعه‌پذيري جنسيتي را فراهم كردند. بدين منظور، از روش مردم‌نگاري انتقادي جهت انجام عمليات تحقيق، از تكنيك مصاحبه عميق براي گردآوري اطلاعات و از روش تحليل مضمون جهت تحليل داده‌ها استفاده شده است. مصاحبه شونده‌ها شامل 50 زن ساكن دهدشت مي‌باشد كه بر اساس نمونه‌گيري هدف‌مند و مطابق با منطق اشباع نظري انتخاب شده‌اند. يافته‌هاي تحقيق، شامل شبكه‌هاي مضموني: توليد كليشه‌هاي جنسيتي و بازتوليد سلطه نمادين مي‌باشد. نتايج نشان مي‌دهد كه سلطه نمادين عليه زنان از ساختار اجتماعي پدرسالاري و كليشه‌هاي جنسيتي متاثراز آن برساخته مي‌شوند كه در تعاملات فردي (خودسانسوري زنان، خودپنداره منفي و تمركز بر مديريت بدن)، تعاملات خانوادگي (تجربه زيسته ازدواج، كنترل، اعتبار اجتماعي و تقسيم كار خانگي) و تعاملات اجتماعي (طرد اجتماعي زنان و تبعيض تحصيلي و شغلي) تداعي مي‌شود. شبكه مضموني بازتوليد سلطه نمادين در سه تم سازمان‌دهنده پذيرش سلطه، موانع ساختاري سلطه و حاشيه‌نشيني فرهنگي زنان نشان داده مي‌شود. . «نقش عصبيت‌هاي عشيره‌اي و پدر سالاري تاريخي در توليد و بازتوليد سلطه نمادين عليه زنان» مقوله هسته است.