بهينه‌سازي مبدل حرارتي فشرده به‌منظور كمينه‌سازي توليد آنتروپي با استفاده از الگوريتم تكامل تفاضلي

با توجه به اهميت مبدل هاي حرارتي در واحدهاي عملياتي، در اين پژوهش از الگوريتم تكامل تفاضلي (DE) براي بهينه سازي مبدل حرارتي فشرده با هدف كمينه سازي تعداد واحدهاي توليد آنتروپي استفاده شده است. تعداد واحدهاي توليد آنتروپي كل حرارتي و فشاري در مبدل حرارتي به‌عنوان تابع هدف و شش متغير تصميم‌گيري شامل طول مبدل، بسامد پره، طول پره، تعداد لايه هاي عبور جريان در پرۀ آفست، ارتفاع پره و ضخامت پره با مجموعه اي از قيدها، در نظر گرفته شده است .نتايج به‌دست‌آمده از بهينه سازي با الگوريتم تكامل تفاضلي، با دو روش الگوريتم ژنتيك (GA) و تجمع ذرات (PSO)، مقايسه و اعتبارسنجي شد. ميزان اين الگوريتم در كمينه سازي توليد آنتروپي (به ميزان 1.5و 17.6درصد در مقايسه با روش تجمع ذرات و الگوريتم ژنتيك) نشان از توانايي بالاي روش تكامل تفاضلي براي بهينه سازي مبدل هاي حرارتي فشرده دارد. همچنين، تأثير تغييرات مؤلفه‌هاي كنترلي در الگوريتم تكامل تفاضلي بر هم‌گرايي و نيز ميزان بهينه سازي تابع هدف بررسي شده است.