الگوي طرح واره اي شناسايي فرصتهاي كارآفرينانه

Schematic Model for Identifying Entrepreneurial Opportunities

برتري نسبي كارآفرينان در شناسايي فرصت‌هاي كارآفرينانه يك فرض ديرينه در مطالعات كارآفريني است. اما دليل وجود آن و نحوه ايجاد آن هنوز سؤال‌برانگيز بوده و تحت نظريه‌پردازي مي‌باشد و جرياني از مطالعات كارآفريني را شكل داده است. مطالعه كيفي، اكتشافي و استقرايي حاضر ازطريق پاسخ‌دادن به سؤالات يادشده به اين جريان مي‌پيوندد و آن را توسعه مي‌دهد. اين مقاله كه برمبناي روش پديدارشناسي به نگارش درآمده است، ازطريق شناسايي و معرفي 7 طرح‌واره كارآفرينانه به چرايي اين برتري پاسخ مي‌دهد و مدلي ذهني را شناسايي و ترسيم مي‌نمايد كه طي 2 مرحله و 16 فرايند چگونگي اين برتري در شناسايي فرصت­هاي كارآفرينانه را تشريح مي‌كند. اين مقاله با ارائه پيشنهاداتي نوآورانه سعي مي‌كند زمينه انجام پژوهش­هاي آتي در اين حوزه را فراهم نمايد و مشاركت كارآفريني و علوم شناختي و به‌طور اخص زبان‌شناسي شناختي را توسعه دهد.

The relative superiority of entrepreneurs in identifying entrepreneurial opportunities is a longstanding assumption in entrepreneurship studies. But the reason for its existence and how it came into being is still questionable and is under theorized and has formed a stream of entrepreneurial studies. The present qualitative, exploratory and inductive study joins this stream and expands it by answering mentioned questions. This article, which is based on the phenomenological method, answers the reason for this superiority by identifying and introducing seven entrepreneurial schemas and identifies and draws a mental model that explains the way this superiority applies in identifying entrepreneurial opportunities in two steps and 16 processes. This article tries to provide a framework for future research in this field by providing innovative suggestions and develop the participation of entrepreneurship and cognitive sciences, especially cognitive linguistics.