مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تحليل وضعيت شخصيت جامعه پسند در ميان جوانان شهر تهران

چكيده فارسي :

پژوهش حاضر با هدف تحليل وضعيت شخصيت جامعه پسند در ميان جوانان 20تا35 ساله ساكن شهر تهران انجام شده است. اين پژوهش با استفاده از روش تحقيق پيمايشي و ابزار اندازه گيري پرسشنامه اطلاعات را جمع آوري كرده است. براي سنجش وضعيت شخصيت جامعه پسند جوانان از پرسشنامه استاندارد و 29 گويه‌اي صفاري نيا (1391) با هفت خرده مقياس(مسئوليت اجتماعي، ارتباط همدلانه، نگاه از منظر ديگران، پريشاني فردي، استدلال اخلاقي دوجانبه، استدلال اخلاقي جهت‌گيري شده – ديگران و نوعدوستي خودگزارشي) استفاده شد. نمونه مورد مطالعه 203 نفر و روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي بود. يافته هاي حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد : از ابعاد 5 گانه عامل هم حسي جهت گيري شده به ترتيب استدلال اخلاقي دوجانبه، استدلال اخلاقي جهت گيري شده، نگاه از منظرديگران و مسئوليت اجتماعي با ميانگين‌هاي بيش از حد متوسط(3) بوده اند. اما وضعيت "پريشاني فردي " با كسب ميانگين 2.97 و وضعيت "نوع دوستي خودگزارشي " با كسب ميانگين 2.86 كمترازحد متوسط هستند. دريك جمع بندي كلي از دو بعد عامل كمك رساني؛ هردو بعد نوع دوستي خودگزارشي و پريشاني فردي، باميانگين‌هاي كمتر از حد متوسط(3) وضعيت مناسبي نداشته اند. هم حسي جهت گيري شده با ميانگين 3.39 از كمك رساني با ميانگين 2.91، درشخصيت جامعه پسند، بهتر بوده، و وضعيت كلي شخصيت جامعه پسند جوانان باميانگين 3.24 بالاتر از حد متوسط(3) است.